падко́п, -у, м.

1. гл. падкапацца, падкапаць.

2. мн. -ы, -аў. Падземны ход.

Пад падлогай быў п.

3. мн. -ы, -аў, перан. Інтрыгі з мэтай нашкодзіць каму-н. (разм.).

Рабіць п. пад каго-н.

|| прым. падко́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Рабіць што-н. са стараннем.

С. на жніве.

2. з інф. Імкнуцца зрабіць што-н., прыкладаць намаганні да чаго-н.

С. выйсці раней на працу.

С. вучыцца.

|| зак. пастара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грані́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Рабіць грані (у 2 знач.) на чым‑н. шляхам рэзкі, абточвання і шліфоўкі. Граніць алмаз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у азон (пра кісларод).

2. Зрабіць (рабіць) азанізацыю. Азанаваць пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэнсіфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Кніжн. Зрабіць (рабіць) больш інтэнсіўным, павялічыць (павялічваць) інтэнсіўнасць чаго‑н. Інтэнсіфікаваць вытворчыя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міласэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Які выяўляе міласэрнасць; схільны рабіць дабро. Міласэрны чалавек. // Які з’яўляецца вынікам міласэрнасці. Міласэрны ўчынак.

•••

Міласэрная сястра гл. сястра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прывыкнуць.

•••

Не прывыкаць — аб тым, што ўжо стала звычайным, прывычным. [Янка:] — Рабіць мне не прывыкаць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пячні́к, печніка, м.

Той, хто ўмее рабіць і рамантаваць печы. Пячнік кельняй размешваў у карыце цэментавы раствор і насвістваў песеньку. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свіня́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм.

1. Забруджваць што‑н., рабіць беспарадак.

2. перан. Паскудзіць, шкодзіць каму‑н. у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) стабілізацыю чаго‑н.; зрабіць (рабіць) стабільным. Стабілізаваць фронт. Стабілізаваць валюту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)