Verbum

паўмацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Умацаваць усё, многае.

паўмуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Умураваць усё, многае.

паўсыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Усыпаць усё, многае.

пашму́ляцца, ‑яецца; зак.

Разм. Нацерціся, намуляцца — пра ўсё, многае.

перакамячы́цца, ‑мечыцца; зак.

Разм. Скамячыцца, пакамячыцца — пра ўсё, многае.

перасвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пасвідраваць усё, многае.

перато́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Паторкаць усё, многае.

пазамаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Замарозіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазамарожваў мароз лужыны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыць шэранню, слоем лёду ўсё, многае. Пазамарожвала ўсе вокны.

3. перан. Не пусціць у абарот, карыстанне ўсё, многае. Пазамарожваць крэдыты.

пазмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Змесці з якой‑н. паверхні ўсё, многае. Пазмятаць пыл з мэблі. // (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знесці сваім рухам усё, многае. Падгуляла завіруха — Пазмятала ў гурбы пух. Панчанка.

2. Метучы, сабраць у адно месца ўсё, многае. Пазмятаць лісце ў кучу.

пазаліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заліць, затапіць усё, многае. [Гораў:] — Што, шалее ў навальніцу Дняпро? [Іван:] — Рака з характарам.. Усе старыкі на пойме вадой пазалівае, унь той клін адрэжа. Караткевіч.

2. Абліць, запэцкаць якой‑н. вадкасцю ўсё, многае. Пазаліваць абрусы віном.

3. Затушыць вадой усё, многае. [Крывіцкі:] — Я трошкі заліў вадою збольшага, цяпер трэба пазаліваць гэтыя асмалкі. Лобан.

4. Пакрыць чым‑н. вадкім, здольным зацвярдзець — пра ўсё, многае. Пазаліваць дарогі гудронам.