дакро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Крочачы, дасягнуць якога‑н. месца. Дакрочыць да вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Кульгаючы, дайсці да якога‑н. месца. Дакульгаць да лавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́к, ‑у, м.

Сцяканне якой‑н. вадкасці ў другое месца; проціл. прыток. Адток крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́ўніца, ‑ы, ж.

Установа, месца, прыстасаванае для лячэння і адпачынку. Дзіцячая здраўніца. Здраўніцы Каўказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́дмель, ‑і, ж.

Мелкае месца каля берага. На пясчанай водмелі ляжалі перакуленыя лодкі. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́віхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Зрушыць з пастаяннага месца ў суставе. Вывіхнуць нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пукласць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць выпуклага. Выпукласць паверхні, вачэй, лінзы.

2. Выпуклае месца, пукатасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рабатка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Месца, дзе здабываюцца карысныя выкапні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракетадро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяванае месца для выпрабавання і запуску ракет (у 2 знач.).

[Ад слова ракета і грэч. dromos — месца для бегу, бег.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Даплысці да якога‑н. месца і прыплысці назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)