ускладні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -ла́днены; зак., што.
Зрабіць больш складаным ці надта складаным.
У. задачу.
|| незак. ускладня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. ускладне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хет-тры́к, -а, мн. -і, -аў, м.
У выразе: зрабіць хет-трык — тройчы паразіць вароты праціўніка ў адной гульні адным і тым жа спартсменам (у хакеі, футболе).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эксперты́за, -ы, мн. -ы, -ты́з, ж.
1. Даследаванне, вывучэнне або разгляд экспертамі чаго-н. з мэтай даць ацэнку, зрабіць заключэнне.
Медыцынская э.
2. Экспертная камісія.
Э.
ВАК.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
затрудни́ть сов. абцяжа́рыць; (сделать трудным) зрабі́ць ця́жкім (цяжкава́тым); (осложнить) ускладні́ць; (помешать) перашко́дзіць; (поставить в затруднительное положение) паста́віць у ця́жкае стано́вішча; (быть, сделать трудным) быць (зрабі́ць) ця́жкім (цяжкава́тым); (причинить беспокойство) нарабі́ць кло́пату (турбо́т); (обеспокоить) патурбава́ць; см. затрудня́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́гладзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
1. Зрабіць паверхню чаго‑н. роўнай, гладкай. Выгладзіць дарогу.
2. Адпрасаваць, расправіць складкі. Выгладзіць кашулю прасам.
3. Разм. Адкарміць, зрабіць сытым. [Кустрэй:] — Бач ты, як выгладзіў.. [быка] на чужой ярыне! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пагрэ́йзаць ’зрабіць неахайна’ (Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. gräisteti ’тс’. У якасці бел. паралелі можна прывесці яшчэ і крэйзаць ’крэмзаць’ з іншай этымалогіяй (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прызна́чыць, прызнача́ць ’загадзя намеціць’, ’назначыць; устанавіць’, ’намеціць, зрабіць метку’ (Нас., Байк. і Некр., ТСБМ, ПСл), ’адпусціць (сродкі)’ (ашм., Сл. ПЗБ). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад знак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
volunteer2 [ˌvɒlənˈtɪə] v.
1. (for) прапано́ўваць (дапамогу); падахво́ціцца, бра́цца добраахво́тна (зрабіць што-н.);
He volunteered for the compaign. Ён выказаў жаданне ўдзельнічаць у кампаніі.
2. зрабі́ць што-н. па сваёй ініцыяты́ве;
volunteer an opinion вы́казаць ду́мку
3. пайсці́ добраахво́тнікам на вае́нную слу́жбу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́піска ж., в разн. знач. вы́писка;
зрабі́ць ~ку з кні́гі — сде́лать вы́писку из кни́ги;
в. газе́т — вы́писка газе́т;
в. хво́рых — вы́писка больны́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падшліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.
Пашліфаваць дадаткова; зрабіць больш гладкім. Падшліфаваць дэталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)