Verbum

абры́даць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Тое, што і абрыдзець.

Яму абрыдла праца.

|| незак. абры́дваць, -аю, -аеш, -ае.

абту́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -ту́х, -хла; зак.

Тое, што і атухнуць.

|| незак. абтуха́ць, -а́е.

абуры́ць, абуру́, абу́рыш, абу́рыць; абу́раны; зак., што (разм.).

Абваліць, абрушыць.

А. сцены склепа.

|| незак. абу́рваць, -аю, -аеш, -ае.

абыхо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. абысці.

2. Тое, што і абыходак (у 1 і 3 знач.).

абяссме́рціць, -рчу, -рціш, -рціць; -рчаны; зак., каго-што (кніжн.).

Зрабіць незабыўным у памяці народа, праславіць.

А. імя паэта.

адгадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; зак. (разм.).

Робячы што-н. добрае, аддзякаваць за паслугу.

|| незак. адго́джваць, -аю, -аеш, -ае.

адглыну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што і чаго (разм.).

Адпіць, крыху глынуўшы.

А. вады.

адкаркава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Адаткнуць, выняць корак.

А. бутэльку.

|| незак. адкарко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

каха́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (разм.).

1. Любы, каханы (у 2 знач.).

2. Тое, што і палюбоўнік.

каха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што) і без дап.

Мець вялікае сардэчнае пачуццё да асобы іншага полу.