тлумачэ́нне ср.

1. объясне́ние, толкова́ние;

2. толкова́ние, поясне́ние;

1, 2 см. тлума́чыць;

3. объясне́ние;

патрабава́ць ~ння ад каго́е́будзь — тре́бовать объясне́ния от кого́-л.;

знайсці́ т. гэ́тай з’я́ве — найти́ объясне́ние э́тому явле́нию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упадаба́ць (каго, што) сов., разг., чаще переводится гл. понра́виться или выражением прийти́сь по вку́су в конструкции с дат. субъекта, а также гл. полюби́ть;

ён ~ба́ў дзяўчы́ну — ему́ понра́вилась де́вушка; он полюби́л де́вушку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узле́гчы sich mit dem gnzen Gewcht lgen (на што-н. auf A); sich stützen (на каго-н., што-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выгаро́джваць

1. bsondern vt, bzäunen vt;

2. (каго-н.) instehen* vi (s) (für A), intreten* і (s) (für A); vertidigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

глумі́ць разм.

1. (псаваць) verdrben* vt, beschädigen vt;

2. (здзекавацца) verhöhnen vt, versptten vt, sich lstig mchen (каго-н. über A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прывуча́ць, прывучы́ць nlernen vt, ngewöhnen vt (каго-н. D, да чаго-н. A); j-m etw. nerziehen*, j-m etw. bibringen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прылі́чваць, прылічы́ць

1. (дадаць) (hin)zrechnen vt, hinzzählen vt;

2. (аднесці) zählen vt (да каго-н. zu D); inbegreifen* vt (уключыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыму́сіць zwngen* vt, nötigen vt; Zwang ntun* (каго-н. D);

прыму́сіць да маўча́ння zum Schwigen brngen* [zwngen*], das Wort verbeten* (D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папаце́ць schwtzen vi;

над гэ́тым ва́рта папаце́ць das ist des Schwiβes wert;

прыму́сіць каго-н. папаце́ць j-n (schön) brten lssen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пахо́дзіць

1. (належаць паводле нараджэння) b(stmmen) vi (s) (ад каго-н., чаго-н. von D);

2. (узнікаць) ufkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)