радыёвяшча́нне, ‑я, н.
Перадача па радыё тэкставых і музычных праграм як адзін з асноўных сродкаў інфармацыі, масавай агітацыі і прапаганды. Ультракароткахвалевае радыёвяшчанне. Правадное радыёвяшчанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стака́та,
1. нескл., н. У музыцы — кароткае адрывістае выкананне гукаў, пры якім яны не звязаны адзін з другім. Знак стаката.
2. прысл. Адрывіста, каротка.
[Іт. staccato — адрывіста, асобна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умата́цца, ‑аецца; зак.
1. Разм. Укруціцца, ублытацца ў што‑н. Уматаўся канец вяроўкі ў кола.
2. Намотваючыся, змясціцца. Усе ніткі ўматаліся ў адзін клубок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэрке́сы, ‑аў; адз. чэркес, ‑а, м.; чэркешанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. чэркешанкі, ‑нак; ж.
Адзін з народаў, якія насяляюць Карачаева-Чэркескую аўтаномную вобласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Unus vir nullus vir
Адзін чалавек ‒ ніякі чалавек/нічога не значыць.
Один человек ‒ никакой человек/ничего не значит.
бел. Адзін у полі не воін. Адзін дуб у полі ‒ то не лес.
рус. Один в поле не воин. Один солдат ‒ не полк. Один в море не рыбак. Одно дерево ‒ не тёмный лес. Один сын ‒ не сын, два сына ‒ полсына, три сына ‒ сын. Один и у каши загинешь. Один палец не кулак.
фр. Homme seul est viande à loup (Один человек ‒ это мясо для волка).
англ. Two heads are better than one (Две головы лучше одной).
нем. Ein Mann ist kein Mann (Один человек ‒ не человек). Einer ist keiner (Один ничего не значит).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
карэля́т
(ад лац. con- = разам + relatus = аднесены)
адзін з суадносных, узаемна звязаных паміж сабой членаў карэляцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ле́ндлер
(ням. Ländler)
даўні сялянскі парны танец у Паўд. Германіі і Аўстрыі, адзін з папярэднікаў вальса.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ліграі́н
(англ. ligroine)
адзін з гаручых прадуктаў перагонкі нафты; выкарыстоўваецца як дызельнае паліва, растваральнік і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
манама́нія
(ад мана- + манія)
памяшанне на якой-н. адной ідэі як адзін з відаў псіхічнага захворвання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мона-, мана-
(ад гр. monos = адзін)
першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «адно», «адзіна».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)