БАЗЕ́Н (Bazaine) Ашыль Франсуа

(13.2.1811, Версаль — 23.9.1888),

ваенны дзеяч Францыі, маршал (1864). Удзельнік войнаў у Алжыры (1835), Іспаніі (1837), Крымскай вайны (1853—56), аўстра-італа-франц. вайны 1859 і Мексіканскай экспедыцыі 1862—67. У час франц.-прускай вайны 1870—71 камандаваў корпусам, Рэйнскай арміяй; у 1870 здаў крэпасць Мец, за што ў 1873 прыгавораны ваен. судом да 20 гадоў зняволення. У 1874 уцёк з турмы і астатнія гады пражыў у Іспаніі.

т. 2, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

геры́лья

(ісп. guerilla, памянш. ад guerra = вайна)

назва партызанскай вайны ў Іспаніі і Лац. Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пронунсіяме́нта

(ісп. pronunciamiento, ад лац. pronuntio = аб’яўляю)

дзяржаўны ваенны пераварот у Іспаніі і Лац. Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сеньёр​2

(ісп. señor, ад лац. senior = старэйшы)

форма ветлівага звароту да мужчыны ў Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тана́да

(ісп. tonada = песня, напеў)

агульная назва народных песень у Іспаніі і краінах Лац. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фалангі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Воін фалангі ​1 (у 1 знач.).

2. Член фалангі ​1 (у 3 знач.). Ніхто не ведаў, што Вежа патаемна выпісваў усе тыя кнігі, якія чытаў унук у Пецярбургу. Маладых дражнілі фалангістамі — дзед чытаў Фур’е. Караткевіч.

3. Член фалангі ​1 (у 4 знач.). Ва ўсім свеце быў непакой: з Іспаніі ішлі весткі, што фалангісты перамагаюць рэспубліканцаў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабалье́ра

(ісп. coballero)

1) тытул двараніна ў Іспаніі;

2) ветлівы зварот да мужчыны ў іспанамоўных краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хе́рас

(ад ісп. Jeres de la Frontera = назва горада ў Іспаніі)

сорт белага моцнага вінаграднага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

population [ˌpɒpjuˈleɪʃn] n. насе́льніцтва;

adult/working/rural population даро́слае/працаздо́льнае/се́льскае насе́льніцтва;

It’s a city with a population of over two million. Гэта горад з насельніцтвам больш за два мільёны чалавек;

What is the population of Spain? Якое насельніцтва Іспаніі?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БАА́Л, Балу,

Ваал, у заходнесеміцкай міфалогіі бог урадлівасці, водаў, вайны і інш. Ушаноўваўся ў Фінікіі, Палесціне і Сірыі, пасля яго культ быў пашыраны ў Егіпце, Грэцыі, Іспаніі і інш.

т. 2, с. 177

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)