перасука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і ‑сучу, ‑сучаш, ‑суча; зак., што.

1. Ссукаць нанава, іначай.

2. Ссукаць, пасукаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфіласо́фствавацца, ‑ствуюся, ‑ствуешся, ‑ствуецца; зак.

Разм. Пачаць філасофстваваць. — Збажына і тая расце іначай на вольнай зямлі, — расфіласофстваваўся дзед. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Пагладзіць прасам нанава, іначай, яшчэ раз.

2. Пагладзіць усё, многае. Перагладзіць усю бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., што.

1. Паклеймаваць усё, многае. Пераклеймаваць усе тавары.

2. Паклеймаваць нанава, іначай, паставіць новае кляймо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., што.

Спец.

1. Размежаваць нанава, іначай. Перамежаваць палі.

2. Размежаваць усё, многае. Перамежаваць усю зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераразлі́к, ‑у, м.

Разлік, зроблены нанава, іначай. Тут жа [на сходзе] усё ўдакладнялі, рабілі пераразлікі, больш разумна расстаўлялі людзей і цягло. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Рассартаваць нанава, іначай. Перасартаваць яблыкі.

2. Рассартаваць, пасартаваць усё, многае. Перасартаваць усё насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся, ‑стрыгуцца; зак.

1. Пастрыгчыся нанава, іначай. Перастрыгчыся пад бокс.

2. Пастрыгчыся — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

На́чай, на́чэй, на́чэ ’інакш, іначай’ (Кліх, Сцяшк., Жд. 1, Сл. ПЗБ; кап., Жыв. сл.; лельч., Нар. лекс.). З іна́чай ’тс’ (Карскі, 1, 392; ESSJ SG, 2, 435), гл. інакш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перачаса́ць ​1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак.

1. што. Расчасаць для прыгатавання пражы ўсё, многае. Перачасаць увесь лён.

2. што. Расчасаць пачэсанае яшчэ раз. Перачасаць кудзелю.

3. каго-што. Прычасаць нанава, іначай. Перачасаць валасы.

перачаса́ць ​2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

1. Абчасаць, пачасаць усё, многае. Перачасаць усё бярвенне склюдам.

2. Абчасаць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)