накіраваны да вяршыні, напр. парадак распускання кветак у шэрагу суквеццяў (гронка, колас, шчыток).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
aspire[əˈspaɪə]v.(to)імкну́цца (да чаго-н.); мець мо́цнае жада́нне, пра́гнуць; дамага́цца;
She aspired to a scientific career. У яе было моцнае жаданне займацца навукай.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
каке́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.Імкнуцца сваімі паводзінамі, манерамі спадабацца, звярнуць на сябе ўвагу. Какетнічаць з мужчынамі.
2.перан.; чым. Рысавацца, выстаўляць напаказ што‑н. як сваю асаблівую перавагу. Какетнічаць сваёй аб’ектыўнасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вылына́ць ’выхадзіць’ (Яруш.). Запазычанне з укр.ви́линути ’вылецець’, ли́нути ’ляцець, імкнуцца’, калі меркаваць па галоснаму пасля л. Сюды ж ліняць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
erstrében
vt дамага́цца, дабіва́цца (чаго-н.), імкну́цца (да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БЕСКАНЕ́ЧНЫ ЗДАБЫ́ТАК у матэматыцы, здабытак неабмежаванага ліку сумножнікаў. Калі існуе не роўная 0 мяжа, да якой імкнуцца частковыя здабыткі пры неабмежаваным павелічэнні ліку сумножнікаў, то бесканечны здабытак наз. збежным і яго значэнне роўнае названай мяжы, ва ўсіх астатніх выпадках — разбежным. Упершыню бесканечны здабытак выяўлены пры вылічэнні ліку π.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
rwać się
незак.
1. рвацца, драцца, дзерціся;
2.імкнуцца;
rwać się do walki — імкнуцца ў бой;
gdzie cienko, tam się rwie — дзе тонка, там і рвецца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гандбо́л
(англ. handball, ад hand = рука + ball = мяч)
камандная спартыўная гульня, у якой гульцы імкнуцца рукамі закінуць мяч у вароты праціўніка; ручны мяч.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
раскі́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Незак.да раскі́дацца.
2. Не цэнячы чаго‑н., дарэмна траціць, не імкнуцца ўтрымаць што‑н. пры сабе; раскідацца. Раскідвацца грашыма. □ Хто яго [Хадкевіча] пусціць куды... такімі работнікамі не могуць раскідвацца.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
strében
vi (nachD) імкну́цца (да чаго-н.), дамага́цца (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)