мига́ющий

1. прич. які́ (што) міга́е, які́ (што) марга́е, які́ (што) мо́ргае, які́ (што) мігаці́ць, які́ (што) мігці́ць; см. мига́ть;

2. прил. мігатлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щемя́щий

1. прич. які́ (што) шчэ́міць; які́ (што) сціска́е; які́ (што) шчымі́ць; які́ (што) балі́ць; які́ (што) ны́е; см. щеми́ть;

2. прил. шчымлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спосо́бствующий

1. прич. які́ (што) садзе́йнічае, які́ (што) дапамага́е, які́ (што) памага́е; які́ (што) спрыя́е;

2. прил. спрыя́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвола́кивающий

1. прич. які́ (што) абклада́е; які́ (што) засціла́е; які́ (што) заця́гвае, які́ (што) абвалака́е; які́ (што) абвала́квае; см. обвола́кивать;

2. прил., мед. абвалака́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потребля́ющий

1. прич. які́ (што) спажыва́е, які́ (што) есць, які́ (што) з’яда́е; які́ (што) расхо́дуе, які́ (што) выдатко́ўвае; см. потребля́ть;

2. прил. спажыва́льны, спажыве́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перекре́щивающийся

1. прич. які́ (што) перахры́шчваецца, які́ (што) хры́сціцца; які́ (што) перакрыжо́ўваецца, які́ (што) скрыжо́ўваецца; які́ (што) перакрэ́сліваецца; см. перекре́щиваться;

2. прил. перакрыжава́ны, скрыжава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скорбя́щий

1. прич. які́ (што) смутку́е; які́ (што) бяду́е; які́ (што) ту́жыць; які́ (што) журы́цца; які́ (што) шкаду́е; см. скорбе́ть;

2. прил., см. ско́рбный.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

коле́блющийся

1. прич. які́ (што) калы́шацца, які́ (што) гайда́ецца, які́ (што) вару́шыцца, які́ (што) кра́таецца; які́ (што) хіста́ецца, які́ (што) калыва́ецца, які́ (што) ківа́ецца; які́ (што) вага́ецца, які́ (што) зы́баецца; см. колеба́ться 1—6;

2. прил., физ. хіста́льны, вага́льны;

3. прил. (шаткий, неустойчивый) хі́сткі; (изменчивый) зме́нлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́сны

які вымаўляецца’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сны ву́сная ву́снае ву́сныя
Р. ву́снага ву́снай
ву́снае
ву́снага ву́сных
Д. ву́снаму ву́снай ву́снаму ву́сным
В. ву́сны (неадуш.)
ву́снага (адуш.)
ву́сную ву́снае ву́сныя (неадуш.)
ву́сных (адуш.)
Т. ву́сным ву́снай
ву́снаю
ву́сным ву́снымі
М. ву́сным ву́снай ву́сным ву́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́ра

‘два аднолькавыя прадметы; прадмет, які складаецца з дзвюх аднолькавых частак; мужчына і жанчына; самец і самка; дзве штукі чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ра па́ры
Р. па́ры па́р
Д. па́ры па́рам
В. па́ру па́ры
Т. па́рай
па́раю
па́рамі
М. па́ры па́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)