мига́ющий

1. прич. які́ (што) міга́е, які́ (што) марга́е, які́ (што) мо́ргае, які́ (што) мігаці́ць, які́ (што) мігці́ць; см. мига́ть;

2. прил. мігатлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)