азо́т, -у, М азо́це, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, галоўная састаўная частка паветра.

|| прым. азо́цісты, -ая, -ае і азо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

motif [məʊˈti:f] n.

1. лейтматы́ў, асно́ўная тэ́ма (у музыцы, літаратуры)

2. маты́ў, элеме́нт (арнаменту)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

беры́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, лёгкі светла-шэры метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыпто́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, адзін з інертных газаў.

[Ад грэч. ktyptós — скрыты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэдказяме́льны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: рэдказямельныя элементы гл. элемент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлу́р, ‑у, м.

Хімічны элемент, крохкі серабрыста-шэры метал.

[Ад лац. tellus, telluris — зямля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́рый, -ю, м.

Хімічны радыеактыўны элемент, які выкарыстоўваецца ў ядзернай энергетыцы як сыравіна для атрымання ядзернага паліва.

|| прым. то́рыевы, -ая, -ае і то́рысты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадаро́д, -у, М -дзе, м.

Хімічны элемент, самы лёгкі газ, які ў злучэнні з кіслародам утварае ваду.

|| прым. вадаро́дны, -ая, -ае.

Вадародная бомба (разнавіднасць атамнай бомбы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́месь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Дадатковы элемент у складзе чаго-н.; дамешак.

Ачысціць насенне ад прымесей.

|| прым. пры́месны, -ая, -ае (спец.).

Прымесныя элементы ў фарбах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мендзяле́вій, ‑ю, м.

Хімічны элемент з самым цяжкім атамным ядром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)