Дзеяннепаводледзеясл. ляскаць (у 1 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. З ляскатам падыходзіць браняпоезд, шэры, важкі, з дуламі гармат, з кулямётамі.Мележ.Я затыкала вушы, каб не чуць ляскату бізуноў і шомпалаў.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недачува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Дрэнна чуць, быць глухаватым. Стары.. адкашляўся. — Здароў, здароў, дачка. Сядай.. бліжэй да мяне, а то я ўжо недачуваю.Шамякін.Мікіта, як некалі і бацька яго, недачуваў на адно вуха.Чыгрынаў.
2.Незак.да недачуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тро́шкі, прысл.
Нямнога, крышку, чуць. А харошы ўсё ж бацька... Трошкі пабойваўся яго Міколка, а любіў яшчэ болей.Лынькоў.Наталька хацела стаць трошкі бліжэй да дзвярэй.Колас.Можа, мне і здалося тады, што Сямён Васільевіч трошкі ўедліва сказаў апошнія словы.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перачу́ць, перэчуць ’дачуцца’ (ТС). Укр.перечу́ти ’тс’, перечу́тися ’дайсці весткам, быць пачутым’, польск.przeczuć ’прадчуваць, прадказваць’, рус.перечу́ть, перечу́ять, перечува́ть ’перанюхаць’, ’пачуць (усё); даведацца праз каго-небудзь’. Відаць, з *pro‑čuti. Параўн. аналагічна рус.про‑слышать. У такім выпадку — да пра- і чуць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Нячві́да, нечвіда ’непрыгожая жанчына або дзяўчына’ (ТС), нычвэда ’нікчэмнасць’ (Клім.), сюды ж нечвідны ’непрыгожы’ (ТС), укр.нічвидний ’тс’. Магчыма, зыходную форму дэманструе нічувідны ’неверагодны, нечуваны, рэдкі’ (Крыў., Дзіс.), што ўзыходзіць да чуць, чуваць (гл.); відаць, не звязана з чвідкі ’шустры, бойкі’ (ТС), што ўзыходзяць да швидкі (гл.).
Рытмічна хістаць з боку ў бок або зверху ўніз. Гайдаць калыску. □ Лес разбуджаны голле гайдае.Гаўрусёў.Любоўна ветры па загонах Жытцо, ярынку чуць гайдалі.Колас./убезас.ужыв.Параход злёгку гайдала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
painful[ˈpeɪnfəl]adj. балю́чы, паку́тлівы;
painful memories балю́чыя ўспамі́ны;
a painful experience балю́чы во́пыт;
be painful to watch/hear балю́ча ба́чыць/чуць;
It was painful to hear those words. Было балюча пачуць тыя словы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
spüren
vt
1.
vt адчува́ць; чуць (напр. пра сабаку)
2.
vi (nachD) ісці́ па сле́ду; шука́ць, адшу́кваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мур, ‑а і ‑у, м.
1.‑а. Мураваны будынак. На месцы халупы — Будуецца мур, Жыццё ў берагі ўлілося.Лявонны.Цьмяны водсвет ліхтароў чуць-чуць мігаў над дахам бакавога муру.Гартны.Святлее мур у старасвецкіх ліпах, Калыша лісце Шчары лёгкі плёс...Лойка.//‑у. Цагляная або каменная сцяна вакол чаго‑н. Ужо сцямнела, як прыйшла [Наталля] да сябе ў пакоік і, сеўшы на ложку, аддалася думкам.. Паўстаў астрог — хмуры, жоўты будынак, агароджаны высокім мурам.Гартны.Старадаўні чырвоны цагляны мур з чатырохкутнымі вежамі і высокімі брамкамі цягнецца ад берага ракі праз увесь горад да каралеўскага палаца.В. Вольскі.
2.‑у. Кладка (у 2 знач.).
[Ням. Mauer, з лац. murus — сцяна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шаляні́ца, ‑ы, м. і ж.
1. Безразважны чалавек; дзівак. — Пусці!.. Ах!.. А няхай цябе з маладзіцаю! От шаляніца, чуць усе вантробы не вытрасла, — злаваўся нарокам Сцяпан.Крапіва.
2. Дураслівы, свавольны чалавек. А гэты Юзік-шаляніца, Малы яшчэ, зусім дурніца, Так пад нагамі і таўчэцца.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)