canoe

[kəˈnu:]

1.

n.

кано́э n., indecl., індыя́нскі чо́вен

2.

v.i.

веслава́ць, плысьці́ чаўно́м

3.

v.t.

пераво́зіць чаўно́м

- paddle one’s own canoe

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ло́на, ‑а, н.

1. Уст. Грудзі ці чэрава як сімвал мацярынства, пяшчоты, ласкі.

2. перан. Паверхня ці нетры вады, зямлі. Човен борзда і роўна слізгаціць па шырокаму лону спакойнай Прыпяці. Колас. А над рэчкаю, Над крыніцаю Хутары стаяць, Ўсміхаюцца, Вачмі-зорамі, Зараніцамі, светла-чыстымі, Прамяністымі У лона сініх вод Углядаюцца. Трус.

•••

На лоне прыроды — на адкрытым паветры, сярод прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

boat [bəʊt] n.

1. ло́дка; чо́вен;

a rowing boat вёсельная ло́дка;

a sailing boat ло́дка з ве́тразем

2. карабе́ль; парахо́д; су́дна;

go by boat плыць на караблі́ або́ паро́ме

be in the same boat быць у адно́лькавым (ця́жкім) стано́вішчы;

burn one’s boats спалі́ць за сабо́й масты́;

miss the boat празява́ць свой ша́нец/наго́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cockle

I [ˈkɑ:kəl]

n.

1) Zool. сэрцападо́бнік -а m. (малю́ск)

2) малы́, плы́ткі чо́вен

3) выпукле́ньне паве́рхні; змо́ршчына f.

II [ˈkɑ:kəl]

n.

куко́ль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adrift

[əˈdrɪft]

adv., adj.

на плы́ні бяз стырна́; на ла́сцы лёсу

Our boat is adrift on the lake — Наш чо́вен во́льна пла́вае на во́зеры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рассо́хнуцца, ‑нецца; пр. рассохся, ‑сохлася; зак.

Высахнуць да такой ступені, каб утварыліся шчыліны. — Бяры, Антось, ты човен гэты. Рассохся трохі ён за лета. Колас. — Хачу вады ў балею нанасіць, каб не рассохлася. Зуб. // перан. Разм. Разладзіцца, расстроіцца. [Маці — Андрэю:] — Зося вучыцца пачне. Яна ж збіраецца ў інстытут. І вяселле ёй тады не да ладу стане. Баюся, каб яно не рассохлася ў вас. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

impel

[ɪmˈpel]

v.t. (-ll-)

1) прымуша́ць, падганя́ць, паганя́ць

2) ру́хаць, пхаць; гна́ць, прыганя́ць

The wind impelled the boat to shore — Ве́цер прыгна́ў чо́вен да бе́рагу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overturn

[,oʊvərˈtɜ:rn]

1.

v.

1) пераку́льваць

2) пераку́львацца, пераваро́чвацца, перакіда́цца (і пра чо́вен)

3) скіда́ць (ура́д)

2.

n.

1) пераваро́т -у m.

2) перакуле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

імча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

1. каго-што. Хутка везці, несці каго‑, што‑н. Газік імчаў Рыбіна па ціхай лясной дарозе. Пестрак. Як поезд імчаў Сцёпку ўсё далей і далей, яго пачалі забіраць думкі аб горадзе, аб паступленні на рабфак. Колас.

2. Разм. Тое, што і імчацца. З гары ад парку порстка імчала грузавая машына. Скрыган. Па быстрыні човен імчыць, як маторка, толькі паспявай кіраваць вяслом. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калдо́біна, ‑ы, ж.

Выбоіна, ямка на дарозе. Дарога была гразкая, уся ў калдобінах, і матацыкл то рэзка падкідвала ўгору, то шпурляла ў бакі, то гойдала і калыхала, як човен на хвалях. Краўчанка. Адзін з грузавікоў.., заходзячыся сіплым выццём, спрабаваў выбрацца з калдобіны, але калёсы буксавалі. Мележ. // Паглыбленне, упадзіна на мясцовасці або на дне вадаёма. Прыходжу нарэшце з кошыкам па грыбы — зноў свежыя калдобіны чарнеюць. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)