яршы́сты, -ая, -ае.

1. Шчаціністы, віхрасты, які тырчыць угару (пра валасы).

Яршыстыя бровы.

2. перан. Няўступчывы, задзірысты.

Я. хлопец.

|| наз. яршы́стасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lad [læd] n. BrE, infml

1. хло́пец, юна́к

2. the lads сябры́ па пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ла́дны, -ая, -ае (разм.).

1. Досыць вялікі, значны, немалы.

Ладная скіба.

2. Зграбны, прыгожы, спраўны.

Л. хлопец.

3. Добры, зусім здавальняючы.

Ладная хата.

|| наз. ла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

франтава́ты, -ая, -ае.

1. Схільны да франтаўства; які любіць франціць.

Ф. хлопец.

2. Пра адзенне, прычоску і пад.: моднага крою, фасону.

Ф. гарнітур.

|| наз. франтава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

які́сьці і (разм.) які́сь, займ. неазнач.

1. Невядома які, нейкі.

Цябе пытаў я. чалавек.

2. Ужыв. пры характарыстыцы якіх-н. адмоўных з’яў ці якасцей.

Хлопец расце якімсьці гультаём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Mrdskerl

m -(e)s, -e маладзе́ц, хва́цкі хло́пец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

недапе́чаны, -ая, -ае.

1. Не даведзены пячэннем да поўнай гатоўнасці.

Недапечаная бульба.

2. перан. Недастаткова падрыхтаваны да якой-н. працы; малавопытны (разм.).

3. перан. Вялы, бязвольны (разм.).

Н. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

юро́дзівы, -ая, -ае.

1. Дурнаваты, блізкі да вар’яцтва.

Ю. хлопец.

2. у знач. наз. юро́дзівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Ва ўяўленні рэлігійных людзей: вар’ят, які валодае дарам прадказання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ве́траны, -ая, -ае.

1. Які суправаджаецца ветрам, з ветрам.

В. дзень.

Сягоння ветрана (безас.; у знач. вык.).

2. перан. Легкадумны, пусты.

В. хлопец.

|| наз. ве́транасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перашале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

1. Ашалець — пра ўсіх, многіх.

Што вы ўсе перашалелі тут?

2. Пасля буйнага, разгульнага жыцця супакоіцца, стаць разважлівым.

З цягам часу хлопец перашалее, адумаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)