нелікві́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Маёмасць, якая не можа быць выкарыстана на дадзеным прадпрыемстве і падлягае ліквідацыі або продажу.

Распрадажа неліквідаў.

|| прым. нелікві́дны, -ая, -ае.

Н. фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

культфо́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Грашовы фонд, прызначаны на культурна-асветныя патрэбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесасе́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесасекі. Лесасечныя адходы. Лесасечны фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганара́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ганарару. Ганарарныя сродкі. Ганарарны фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да архіва. Архіўныя матэрыялы, дакументы. Архіўны даведнік. Архіўны фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́нны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з абменам. Абменныя аперацыі. // Прызначаны для абмену. Абменны фонд. Абменны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубле́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дублета, з’яўляецца дублетам. Дублетны фонд бібліятэкі. Дублетны экземпляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзерво́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў запасе, у рэзерве. Рэзервовы фонд. Рэзервовы цягнік. Рэзервовая армія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыпе́ндыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Рэгулярная грашовая дапамога, якая выплачваецца навучэнцам вышэйшых і спецыяльных навучальных устаноў, аспірантам, дактарантам, а таксама спецыялістам рознымі фондамі.

Імянная стыпендыя — прысуджаецца за асаблівыя поспехі.

|| прым. стыпендыя́льны, -ая, -ае.

С. фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

генафо́нд

(ад ген + фонд)

сукупнасць усіх генаў адной папуляцыі арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)