farba

farb|a

ж.

1. фарба;

~a wodna — акварэльная фарба, акварэль;

~a olejna — алейная фарба, алей;

~a kryjąca — укрывістая (непразрыстая) фарба;

~a laserunkowa — празрыстая фарба;

malować czarnymi ~ami перан. маляваць у чорных фарбах;

2. разм. кроў;

puścić ~ę жарг. прагаварыцца, прабалбатацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лазу́рак, ‑рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру. Малярны лазурак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытраўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зроблены, створаны вытраўленнем. Вытраўны ўзор.

2. Прызначаны для вытраўлення. Вытраўная фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фернамбу́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фернамбука. Фернамбукавае лісце. // Атрыманы з фернамбука. Фернамбукавая фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуксі́н, ‑у, м.

Ярка-чырвоная анілінавая фарба, якая выкарыстоўваецца для фарбавання паперы, скуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

acrylic​1 [əˈkrɪlɪk] n.

1. акры́лавае валакно́

2. acrylic(s) акры́лавая фа́рба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ochre [ˈəʊkə] n.

1. во́хра (прыродная мінеральная фарба)

2. чырванава́та-жо́ўты ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ölfarbe

f -, -n а́лейная фа́рба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wásserfarbe

f -, -n акварэ́льная фа́рба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Drúckerschwärze

f -, -n друка́рская фа́рба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)