tracery [ˈtreɪsəri] n. узо́р, малю́нак;

There was some tracery made by frost on the windowpane. Мароз пакінуў сваю вышыванку на аконным шкле.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prototype [ˈprəʊtətaɪp] n.

1. (for/of) прататы́п (чаго-н.);

the prototype of the modern motorcycle прататы́п суча́снага матацы́кла

2. (доследны) узо́р; мадэ́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sample​1 [ˈsɑ:mpl] n.

1. узо́р;

a book of samples альбо́м узо́раў

2. про́ба;

take a blood sample узя́ць кроў для ана́лізу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трафарэ́т ‘шаблон, узор’ (ТСБМ), трафарэ́тка ‘тс’ (ТСБМ, Ласт.). У аснове слоў запазычанае італ. traforetto ад traforare ‘свідраваць, праколваць’ (ЕСУМ, 5, 624).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́трыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж. (спец.).

1. Увагнутая частка друкарскай формы, у якой атрымліваюць шрыфты.

Свінцовая м.

Пластмасавая м.

2. У матэматыцы: сістэма якіх-н. элементаў, размешчаных у выглядзе прамавугольнай табліцы.

3. Узор, штамп, форма ў серыйнай вытворчасці аб’ектаў мастацтва і тэхнікі.

|| прым. ма́трычны, -ая, -ае.

М. прэс.

М. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апліка́цыя, ‑і, ж.

1. Спосаб стварэння арнаменту, мастацкага ўзору або малюнка шляхам наклейвання (нашыўкі) на што‑н. кавалачкаў рознакаляровай матэрыі, паперы і пад.

2. Арнамент, узор, малюнак, створаны такім чынам.

[Ад лац. applicatio — прыкладванне, наклейванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меа́ндр, ‑а і ‑у, м.

Спец.

1. ‑а. Звіліна, лука ў цячэнні ракі, характэрная для раўнінных рэк.

2. ‑у. У мастацтве — геаметрычны арнамент, узор у выглядзе выгнутых ліній або палос.

[Ад назвы звілістай ракі Меандр у Малой Азіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравиро́вка ж.

1. (действие) гравірава́нне, -ння ср., гравіро́ўка, -кі ж.;

2. (рисунок, узор) гравіро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

е́лачка ж

1. kléine Fíchte;

2. (малюнак, узор) Físchgrätenmuster n -s, -;

е́лачкай, у е́лачкку mit Físchgrätenmuster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Прычэ́лле 1 ’прыпынак, прытулак’, ’нязначная прычына, повад’ (Юрч. Сін.), ’прылік’: ён так работая — абы для прычэлля (Мат. Гом.). Гл. наступнае слова; магчыма, перанос значэння ’узор’ — ’прылік’. Няясна.

◎ Прычэ́лле 2 ’вышыўка, узор’ (Мат. Гом.). Рус. дыял. причелье ’налобная частка жаночага галаўнога ўбору, вышытая бісерам, гарусам, шоўкам’, ’аздабленне на пярэдняй частцы жаночага галаўнога ўбору’, причілок ’тс’, укр. причільник ’налобная частка галаўнога ўбору замужняй жанчыны’. Да чало (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)