вы́петраць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. Высахшы, страціць свае якасці, колер і пад.

Пад гарачым сонцам і ветрам выпетрала трава.

2. Зрабіцца худым, сухім (перан., разм.).

Во выпетраў чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мурава́ ж разм (трава) (júnges) Gras n -es, Gräser, Wíesengras n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

плаку́н, ‑а, м.

Тое, што і плакун-трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

1. Дробна нарэзаная салома, трава на корм жывёле.

Запарыць сечкі карове.

2. Драблёныя крупы.

Ячная с.

Грэчневая с.

3. Шырокі паўкруглы нож для ссякання капусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сяна́ж, сенажу́, м.

Падвяленая здробненая трава, звычайна прасаваная, якая захоўваецца ў спецыяльных герметычна закрытых сховішчах і выкарыстоўваецца як багаты вітамінамі прэсны корм для жывёлы.

С. з люцэрны.

|| прым. сяна́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

архітра́ў, ‑трава, м.

Спец. Галоўная бэлька, ніжняя частка антаблемента.

[Фр. architrave.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надсо́хнуць, ‑не; зак.

Злёгку падсохнуць. Трава к вечару падсохла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасыха́ць, ‑ае; незак.

Сохнуць, засыхаць. Трава ад сонца пасыхае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежанако́шаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што накошаны. Сеежанакошаная трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суда́нский

1. (к Суда́н) суда́нскі;

2. бот. суда́нскі;

суда́нская трава́ суда́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)