medial

[ˈmi:diəl]

adj.

1) сярэ́дні (у сярэ́дзіне)

2) праме́жкавы; пасрэ́дны; звыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

каранні́к м (сярэдні конь у тройцы) Gábelpferd n -es, -e, míttleres Pferd im Dréigespann

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

віко́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Дваранскі тытул у старой Францыі, у Англіі і некаторых іншых краінах, сярэдні паміж тытулам барона і графа, а таксама асоба з такім тытулам.

[Фр. vicomte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dúrchschnittsleistung

f -, -en сярэ́дняя прадукцы́йнасць; спарт. сярэ́дні вы́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Míttelmaß

n -es, -e сярэ́дняя ме́ра, сярэ́дні паме́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

míttelmäßig

1.

a сярэ́дні, пасрэ́дны

2.

adv пасрэ́дна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неспрыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не адпавядае пажаданым або неабходным патрабаванням; дрэнны. [Габдулін:] — Святочны сход і ўрачыстасці адмяняюцца з прычыны неспрыяльных умоў. Мележ. Сярэдні ўраджай, нават калі год выдасца неспрыяльны, будзе высокі. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

średni

1. сярэдні;

średni wzrost — сярэдні ўзрост;

~e wykształcenie — сярэдняя адукацыя;

2. ~a ж. мат. сярэдняе;

~a arytmetyczna — сярэдняе арыфметычнае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ме́цца

(іт. mezzo = сярэдні)

тое, што 1 мецца-сапрана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пасрэ́дны, ‑ая, ‑ае.

Невысокі па якасці, не вельмі добры, сярэдні, звычайны. Пасрэдная адзнака. □ Што ж датычыць узроўню вытворчасці ў гэтым калгасе, то ён, нягледзячы на вельмі пасрэдныя землі, з’яўляецца даволі высокім. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)