Verbum

самавыкрыва́нне, -я і самавыкрыццё, -я́, н.

Выкрыванне самога сябе, сваіх дзеянняў, учынкаў.

самаспаку́са, -ы, ж.

Спакушэнне сябе прыемнымі, але нязбытнымі марамі, надзеямі і пад.

дадурэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак. (разм.).

Дурэючы, давесці сябе да непрыемных вынікаў.

уго́днічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Весці сябе ўгодліва.

У. перад начальнікам.

страхава́цца, страху́юся, страху́ешся, страху́ецца; страху́йся; незак.

1. Страхаваць (у 1 знач.) сябе, сваю маёмасць.

С. на выпадак няшчасця.

2. перан. Засцерагаць сябе ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

|| зак. застрахава́цца, -страху́юся, -страху́ешся, -страху́ецца; -страху́йся.

прымані́ць, -аню́, -а́ніш, -а́ніць; -а́нены; зак.

1. што і без дап. Апавядаючы, дадаць ад сябе выдумак, маны.

2. каго (што). Прывабіць да сябе.

П. голуба.

|| незак. прыма́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыма́ньванне, -я, н.

задзёр, -у, м.

Запальчывасць, гнеўнасць.

◊

Ісці на задзёр (разм.) — весці сябе задзірліва, абуральна.

зма́лку, прысл. (разм.).

З малых гадоў, з маленства.

Прывучыць сябе да працы з.

зняве́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

Знявечыць сябе, пакалечыць.

|| незак. зняве́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

аўтапартрэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Партрэт, напісаны з самога сябе.