adopted [əˈdɒptɪd] adj. прыёмны;

an adopted son прыёмны сын;

an adopted child прыёмнае дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whose [hu:z] pron. чый, чыя́, чыё, чые́;

Whose son are you? Чый ты сын?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

siostrzeniec

м. пляменнік (сын сястры)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skurwysyn

м. разм. сукін сын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sukinsyn

м. разм. сукін сын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hrabicz

м. граф (сын графа)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jedynak

м. адзіны сын; адзінак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нашча́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Чалавек у адносінах да сваіх продкаў.

Н.

Насовіча.

2. мн. Людзі будучых пакаленняў.

Нашы нашчадкі.

3. Сын, наследнік або наогул сваё дзіця (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Непрыгодная, паламаная рэч або адламаны кавалак чаго-н.

2. Пра слабага, надарванага чалавека (звычайна з адмоўем; разм.).

Бацька дужы, і сын не з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Голас Беларуса» (газ.), гл. «Сын Беларуса»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)