Verbum

анлайнавы слоўнік

асамбле́я

(фр. assemblée = сход)

агульны сход якой-н. міжнароднай арганізацыі дыпламатычнага, палітычнага або навуковага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зе́мства, -а, мн. -ы, -аў, н. (гіст.).

Мясцовае самакіраванне ў сельскіх мясцовасцях з перавагай дваранства ў яго органах.

Губернскае з.

Павятовае з.

|| прым. зе́мскі, -ая, -ае.

Земская ўправа.

З. сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паніхі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -хі́д, ж.

Царкоўная служба па нябожчыку.

○

Грамадзянская паніхіда — сход перад пахаваннем, прысвечаны памяці памерлага, жалобны мітынг.

|| прым. паніхі́дны, -ая, -ае.

П. настрой (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазачарго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца не па чарзе. Пазачарговыя заняткі. □ Не ўсе ведалі, з якой прычыны склікаецца пазачарговы сход, але пазачарговасць усіх зацікавіла, і на сход з’явіліся камсамольцы ўсе да аднаго. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сею́м ‘бяседа’ (бяроз., Шатал.). Відавочна, народная пераробка слова сейм (гл.). Параўн. посемова́ты ‘пагаманіць, параіць’ (там жа). Параўн. таксама рус. алан., арх. су́йма, суём ‘сход, людскі сход для размовы аб справах’, якое, паводле Фасмера, 3, 797, ад *sǫ‑ і *jьmъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Féierstunde

f -, -n урачы́сты сход