wiewéit

adv нако́лькі, у яко́й ступе́ні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zuhöchst

adv надзвы́чай, у найвышэ́йшай ступе́ні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

insomuch

[,ɪnsəˈmʌtʃ]

adv.

да тако́й ступе́ні, гэ́так

•

- insomuch as

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

of the first water

найвышэ́йшай ступе́ні або́ я́касьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

undergraduate

[,ʌndərˈgrædʒuət]

n.

студэ́нт унівэрсытэ́ту або́ кале́джу (без ступе́ні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цудадзе́йны, -ая, -ае.

1. Незвычайнай сілы ўздзеяння, які творыць цуды.

Цудадзейная малітва.

2. Па ступені ўздзеяння ці праяўлення падобны на цуд; незвычайны, чароўны.

Цудадзейныя лекі.

Цудадзейная музыка.

|| наз. цудадзе́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэнтры́зм, ‑у, м.

Паўтаральнасць вучэбнага матэрыялу праграм ніжэйшай ступені навучання ў праграмах наступных яго ступеней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азатнава́цісты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе азот у самай малой ступені акіслення. Азатнавацістая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неахо́пны, -ая, -ае.

1. Неабсяжны, неабдымны, вельмі вялікі па сваёй працягласці.

З поўначы сунулася неахопная градавая хмара.

2. Вялікі па ступені праяўлення.

Ён адчуваў у сабе неахопную сілу.

|| наз. неахо́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зусі́м, прысл.

1. Абсалютна, поўнасцю.

У хаце стала з. цёмна.

Я яго не з. зразумеў.

2. (перад адмоўем). Ні ў якой ступені, ніколькі (разм.).

З. не смешна.

Я тут з. не жартую.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)