пужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).

Наводзіць страх, палохаць.

|| зак. спужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і напужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

Напужаў мех, дык і торба страшна (прыказка).

|| аднакр. пужну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́

|| наз. пужа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

халадзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; незак.

1. што. Рабіць халодным, ахалоджваць, астуджваць.

Раса халодзіць ногі.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што і без дап. Выклікаць адчуванне холаду.

Вецер дзьмуў у спіну і прыемна халадзіў.

Страх халадзіў кроў у жылах (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

irrational [ɪˈræʃənl] adj.

1. math. ірацыяна́льны

2. нелагі́чны, нерацыяна́льны; неразу́мны;

an irrational fear беспадста́ўны страх

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unreasoning [ʌnˈri:zənɪŋ] adj. fml неразу́мны; безразва́жны;

an unreasoning fear of foreigners незразуме́лы страх пе́рад чужазе́мцамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ill-boding

[,ɪlˈboʊdɪŋ]

adj.

злаве́сны, які́ выкліка́е страх, трыво́гу; неспрыя́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

illogical

[ɪˈlɑ:dʒɪkəl]

adj.

1) нелягі́чны, памылко́вы

2) беспадста́ўны, неабгрунтава́ны (страх)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

quell

[kwel]

v.t.

1) усьці́шыць, здушы́ць (хвалява́ньні)

2) перамагчы́ (страх)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Hérzensangst

f -, -ängste мо́цны страх, трыво́га, збянтэ́жанасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пабо́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Крыху баяцца, адчуваць страх. Пабойвацца ісці лесам. □ Старога Яна пабойваліся і паважалі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́лах ’спалох, перапуд, пярэпалах’ (Др.-Падб., Гарэц., Яруш., Нас., Касп.). Укр. поло́х ’страх’, рус. поло́х ’тс’, н.-луж. płoch ’тс’, сюды ж чэш., славац. plachý ’палахлівы; нясмелы’, славен. plah ’нясмелы’, серб.-харв. пла̏х ’хуткі, рэзкі’, балг. плах ’нясмелы, палахлівы; страх’. Прасл. *polxъ, магчыма, роднаснае грэч. πάλλω ’ўзбуджаю, уражваю’ (Фасмер, 3, 317). Паводле Сноя (448; гл. таксама SR, 35, 3, 269–275), узыходзіць да і.-е. *polo‑ ’страх’, вытворнае ад *pel‑ ’устрывожыць’, сюды ж гоц. us‑filma ’перапалоханы’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)