Verbum

забало́чаны, -ая, -ае.

Які ператварыўся ў балота, стаў топкім.

З. луг.

|| наз. забало́чанасць, -і, ж.

апусце́лы, -ая, -ае.

Які стаў пустым, бязлюдным.

А. дом.

Апусцелыя вуліцы.

|| наз. апусце́ласць, -і, ж.

раздурэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які раздурэў стаў дураслівым, гарэзлівым.

Раздурэлыя дзеці.

|| наз. раздурэ́ласць, -і, ж.

спалатне́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў бледным, падобным на палатно (ад страху, бяды і пад.).

спусце́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў пустым, акінутым.

Спусцелыя лясы сігналізуюць аб забруджанасці прыроднага асяроддзя.

струпяне́лы, -ая, -ае (разм.).

1. Які стаў трупам.

2. перан. Які спужаўся, скамянеў ад страху.

набале́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў вельмі балючым ад працяглага болю.

Набалелая рана.

2. перан. Які стаў вельмі адчувальным ад доўгіх пакут.

Крык набалелай душы.

3. перан. Які даўно наспеў і патрабуе неадкладнага вырашэння.

Набалелае пытанне.

Выказваць набалелае (наз.).

навамо́дны, -ая, -ае.

Які адпавядае новай, апошняй модзе; які стаў вельмі модным.

Навамодная сукенка.

Н. танец.

задубе́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў цвёрдым, закарчанелы ад холаду.

З. ад марозу шынель.

Задубелыя ногі.