commutate

[ˈkɑ:mjəteɪt]

v.

1) Electr. пералуча́ць (ток)

2) замяня́ць ток (пераме́нны на ста́лы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

virile [ˈvɪraɪl] adj.

1. мужчы́нскі; узмужне́лы; ста́лы;

virile courage му́жнасць

2. му́жны; мо́цны, ду́жы;

a virile mind жывы́ ро́зум;

virile sports спорт для мужчы́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кула́н, ‑а, м.

Дзікі азіяцкі асёл. Ці многія ведаюць, што тыя ж сухія туркменскія сталы Бадхыза з рэдкімі зараснікамі тамарыску з’яўляюцца ў нас адзіным месцам, дзе можна ўбачыць на волі табуны куланаў — дзікіх аслоў? В. Вольскі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАРА́Н Івашка, майстар разьбярнай і сталярнай справы ў 2-й пал. 17 ст. Паходзіў з Беларусі. Працаваў у Аружэйнай палаце Маскоўскага Крамля. У 1684 у складзе арцелі бел. цесляроў і разьбяроў рабіў крэслы, куфэркі, паднасныя сталы і інш. па-мастацку аздобленыя рэчы для царскіх харомаў.

т. 2, с. 291

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

regular

[ˈregjələr]

adj.

1) звыча́йны, нарма́льны; зго́дны з пра́вілам

regular features — пра́вільныя ры́сы тва́ру

2) рэгуля́рны, ста́лы, сыстэматы́чны

regular attendance — рэгуля́рнае наве́дваньне

a regular customer — ста́лы паку́пнік

3) Gram. пра́вільны (дзеясло́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

constant [ˈkɒnstənt] adj.

1. пастая́нны, нязме́нны, заўсёдны;

constant complaints няспы́нныя ска́ргі

2. нязме́нны, ста́лы;

constant voltage пастая́ннае напру́жанне

3. ве́рны;

a constant friend ве́рны ся́бра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bywalec

м. бывалы (хаджалы) чалавек;

stały bywalec — заўсёднік; сталы наведвальнік (наведнік)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dojrzały

dojrzał|y

1. спелы;

2. сталы;

~a kobieta — сталая жанчына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

замы́ліцца, ‑ліцца; зак.

Стаміцца, змучыцца, пакрыцца пенай (пра каня). Араць бы яшчэ нішто, каб конь сталы, а то .. бяжыць-бяжыць, што не справіцца за плугам ісці, засапецца, замыліцца, стане. Крапіва.

замылі́цца, ‑лю́ся, ‑лі́шся, ‑лі́цца; зак.

Разм. Падтуліць, сцяць вусны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расквітне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які расквітнеў, распусціўся. За вёскаю з азёрнай гладдзю Зліваўся расквітнелы лён. Смагаровіч.

2. перан. Які стаў прыгожым, здаровым, дасягнуўшы росквіту. // Ажыўлены, радасны. Дуня і ўчотчыца Галя, абедзве прыбраньгя, расквітнелыя, як у вялікае свята, дапамагалі накрываць сталы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)