дэгаза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Апарат для дэгазацыі.

2. Асоба, якая праводзіць дэгазацыю.

3. Сродак, рэчыва для дэгазацыі.

|| прым. дэгаза́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ма-глабулі́н, -у, м.

Прэпарат бялкоў плазмы крыві, які прымяняецца як лекавы і прафілактычны сродак пры некаторых інфекцыйных захворваннях.

|| прым. га́ма-глабулі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катафа́лк, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Транспартны сродак для дастаўкі труны з целам нябожчыка.

2. Высокая падстаўка для труны.

|| прым. катафа́лкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wáschmittel

n -s, - сро́дак для мыцця́, пра́льны сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бясшко́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не робіць шкоды. Бясшкодны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кроваспыня́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для спынення кровацячэння. Кроваспыняльны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пурге́н, ‑у, м.

Лякарства, якое ўжываецца як слабіцельны сродак.

[Ад лац. purgare — чысціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэментаво́з, ‑а, м.

Транспартны сродак для перавозкі насыпнога цэменту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этазо́л, ‑у, м.

Лекавы сродак з групы сульфаніламідных прэпаратаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гексоній (лекавы сродак) 3/487

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)