пе́сельник

1. (певец) уст., обл. спява́к, род. спевака́ м.;

2. (певун) прост. пяву́н, род. певуна́ м.;

3. (автор песен) уст. пе́сеннік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cabaret [ˈkæbəreɪ] n.

1. заба́ва, прадстаўле́нне (песні і танцы), яко́е дэманстру́ецца кліе́нтам у рэстара́не/начны́м клу́бе

2. рэстара́н, начны́ клуб, кабарэ́;

a singer in a cabaret спява́к кабарэ́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акы́н

(цюрк. akyn)

народны паэт-імправізатар і спявак у некаторых народаў Азіі, напр. у казахаў, кіргізаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арфе́й

(гр. Orpheus = імя чароўнага музыканта і спевака ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

перан. спявак з мілагучным голасам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

салі́ст

(іт. solista, ад лац. solus = адзін)

спявак, музыкант ці балетны артыст, які выступае адзін.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

безгало́сы, ‑ая, ‑ае.

1. З дрэнным, слабым голасам. Безгалосы спявак. // Які страціў голас. Безгалосы чалавек.

2. Уст. Які не мае права голасу. [Настаўнік:] — Гласныя ад сялян у земстве, па сутнасці, зусім безгалосыя, там галасоў больш дваранскіх, чым сялянскіх. Галавач.

3. Маўклівы, ненапоўнены гукамі. Ад.. мокрага снегу было непрытульна на вуліцы, сумнай і безгалосай. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́сенник

1. (певец) спява́к, род. спевака́ м.;

2. (певун) пяву́н, род. певуна́ м.;

3. (автор песен) пе́сеннік, -ка м.;

4. (сборник песен) спе́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бард

(кельц. bard)

1) паэт-спявак у старажытных кельтаў;

2) аўтар і выканаўца аўтарскай песні;

3) перан. паэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бахшы́

(цюрк. bagšy)

1) народны спявак, музыкант, паэт у народаў Сярэд. Азіі;

2) шаман у некаторых цюркскіх народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Jódler

m -s, -

1) пе́сня (на тырольскі лад)

2) спява́к (які спявае на тырольскі лад)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)