обо́рвать
1. абарва́ць,
2. (оторвать) адарва́ць,
обо́рвать ве́шалку адарва́ць ве́шалку;
обо́рвать звоно́к адарва́ць звано́к;
3.
обо́рвать пе́сню абарва́ць (
4.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
обо́рвать
1. абарва́ць,
2. (оторвать) адарва́ць,
обо́рвать ве́шалку адарва́ць ве́шалку;
обо́рвать звоно́к адарва́ць звано́к;
3.
обо́рвать пе́сню абарва́ць (
4.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пазакрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Закрыць, накрыць чым‑н. усіх, многіх або ўсё, многае.
2. Скласці што‑н. разгорнутае — пра ўсё, многае.
3. Закрыць,
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
[Фр. localiser.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полусло́во паўсло́ва, -ва
◊
прерва́ть (останови́ть) на полусло́ве
с полусло́ва (поня́ть) з паўсло́ва (зразуме́ць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
unieruchomić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wstrzymać
1. устрымаць, стрымаць, утрымаць;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zatrzymać
1.
2. затрымаць; стрымаць; прыпыніць; утрымаць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
падлаві́ць, -лаўлю́, -ло́віш, -ло́віць; -ло́ўлены;
1. каго-што. Падпільнаваўшы, злавіць або знянацку застаць.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заўжды́,
Заўсёды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абця́ць, абатну, абатнеш, абатне; абатнём, абатняце;
Абсячы канцы чаго‑н., верхавіну дрэва і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)