serene [səˈri:n] adj. ці́хі, спако́йны;

the serene sky я́снае, бязво́блачнае не́ба;

a serene look ціхамі́рны по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gemächlich

1.

a паво́льны, спако́йны

2.

adv не спяша́ючыся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

зух, ‑а, м.

Разм. Бойкі, удалы, маладзецкі чалавек; хват. «Ну і сын у цябе, Андрэй Данілавіч! Зух, — кажа [дэкламатар], — сын. Можаш быць спакойны: дарогу ў жыццё ён сам сабе праб’е». Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unmoved

[ʌnˈmu:vd]

adj.

1) няўмо́льны; непахі́сны, сто́йкі

2) спако́йны, непару́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

алімпі́йскі

(гр. Olympios)

1) які мае адносіны да алімпіяды (напр. а-ія гульні);

2) перан. урачыста-спакойны, непарушны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ды́ктар, ‑а, м.

Супрацоўнік радыё або тэлебачання, які чытае тэкст перад мікрафонам. Дыктар чытаў палымяна, выразна вымаўляючы кожнае слова. Дудо. Спакойны знаёмы голас дыктара перадаваў важнейшыя падзеі за папярэдні дзень. Паслядовіч.

[Ад лац. dictor — той, хто гаворыць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэматы́зм, ‑у, м.

Спец. Супастаўленне тэм, якое прымяняецца ў пабудове музычнага твора і пры яго аналізе. У творчасці Я. Цікоцкага лірычны тэматызм амаль заўсёды шырокі, спакойны, адзначаны жыццёвай актыўнасцю, светлым характарам. Дубкова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

airless

[ˈerləs]

adj.

1) бяз сьве́жага паве́тра; ду́шны

2) бязьве́траны, спако́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cool as a cucumber

а) хало́дны

б) зусі́м спако́йны, апанава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

good-tempered

[,gʊdˈtempərd]

1) спако́йны, з ужы́ўчым хара́ктарам; прые́мны

2) ураўнава́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)