высо́ка

1. нареч. высоко́;

со́нца ўзняло́ся в. — со́лнце подняло́сь высоко́;

2. в знач. безл. сказ. высоко́;

со́нца яшчэ́ в. — со́лнце ещё высоко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sunshade [ˈsʌnʃeɪd] n.

1. парасо́н (ад сонца)

2. наве́с, тэнт, маркі́за (над вітрынаю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГЕЛІЯ...

(ад грэч. hēlios Сонца),

першая састаўная частка складаных слоў, якая азначае прыналежнасць да Сонца, сонечных прамянёў, сонечнай энергіі, напр., геліёграф, геліятэхніка.

т. 5, с. 140

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

sunburst

[ˈsʌnbɜ:rst]

n.

про́бліскі со́нца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sundown

[ˈsʌndaʊn]

n.

за́хад со́нца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

плане́та, -ы, ДМ -не́це, мн. -ы, -не́т, ж.

Нябеснае цела, якое рухаецца вакол Сонца і свеціцца адбітым яго святлом.

|| прым. плане́тны, -ая, -ае і планета́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяку́чы, -ая, -ае.

1. Здольны спальваць, паліць, які выклікае адчуванне апёку.

Пякучыя прамяні сонца.

П. боль.

2. перан. Які востра перажываецца, пакутлівы.

Пякучае гора.

|| наз. пяку́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; -во́нены; незак., каго-што.

1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны колер каму-, чаму-н.

Узыходзіла сонца і чырваніла неба.

2. Фарбаваць у чырвоны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пригре́в м. прыгрэ́ў, -рэ́ву м., санцапёк, -ку м., со́нца, -ца ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ра,

бог сонца.

т. 13, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)