Прысміхаствава́ць (пры́сьміхаствуваць) ’кпіць’, прысьміхаўство́ ’кпіны, высмейванне’ (Бяльк.). Рус. смал. просмехавство́, просмеха́тельство ’кпіны, высмейванне’, укр. присмі́хуватися ’пасмейвацца час ад часу’. Ад *прасмяхаства < *прасмяхаць, параўн. рус. дыял. просмехать ’высмейваць, кпіць’. Гл. смех.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
задо́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і задорны. [Міхася] ўсё радавала, бадзёрыла: і стомленасць, што ўчэпіста трымалася, і задорлівы смех моладзі. Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віва́т, выкл.
Брава, няхай жыве. / у знач. наз. віва́т, ‑а, м. Дружына рада. Смех. Віваты. І кубкі грукаюць часцей. Машара.
[Лац. vivat.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабайчэ́ць, ‑чаю, ‑чэеш, ‑чэе; зак.
Разм. Стаць больш бойкім. У вагоне людзі ажывіліся, павесялелі, пабайчэла іх гутарка, пазванчэў смех. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рэ́гты адз. л. няма ’гучны смех’ (Янк.). Славацк. rehot ’рогат; іржанне’, польск. rechot ’кваканне; рогат’, чэш. řeht ’тс’. Параўн. яшчэ укр. выраз реготы беруть ’вельмі смешна’. Бязафікснае ўтварэнне ад рэхтаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
патаро́ча, ‑ы, ж.
Уст. Абл. Здань, пудзіла. Цябе агорне полаг ночы, Ты смех пачуеш Патарочы, — Ці будзе водгук тваім думам? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
счарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.
Разм. Зачараваць. Счараваў вяскоўцаў снег: Хоць бы слова, крык ці смех, — Ціха-ціха. Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Láche
I
f -, -n смех, ро́гат
II
f -, -n лу́жына
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гарэ́заваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак.
Весяліцца, дурэць, забаўляцца. У кустах гарэзавалі хлапчукі, лес за ракой адгукаўся на іх крыкі і смех. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увярце́цца, увярчуся, уверцішся, уверціцца; зак.
Старанна ўхутацца, укруціцца ў што‑н. Лёг [Трахім] не на смех — коўдраю накрыўся .. Кажухом яшчэ ўвярцеўся паверсе. Калюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)