згаблява́цца, ‑блюецца; зак.

Зняцца пры габляванні (пра верхні слой чаго‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злу́шчыцца, ‑шчыцца; зак.

Ачысціцца, аддзяліцца (пра шкарлупіны, верхні слой чаго‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжпло́днік, ‑а, м.

Спец. Сярэдні, прамежкавы слой сценкі плода ў расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Верхні рыхлы слой грунту Месяца.

[Ад грэч. rhēgos — пакрывала і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпіка́рд, ‑а і эпіка́рдый, ‑я, м.

Спец. Знадворны слой сценак сэрца.

[Ад грэч. épi — на, над, пры і kardia — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчы́льны

1. пло́тный;

ш. слой пы́лу — пло́тный слой пы́ли;

2. те́сный, пло́тный;

~ныя рады́ дэманстра́нтаў — те́сные (пло́тные) ряды́ демонстра́нтов;

○ ш. аго́нь — воен. пло́тный ого́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

warstwa

ж.

1. слой, пласт;

warstwa ozonowa — азонавы слой;

2. праслойка;

warstwa społeczna — сацыяльная праслойка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

набо́йка, -і, ДМ -бо́йцы, мн. -і, -бо́ек, ж.

Ніжні слой абцаса або спецыяльная пласцінка, якая набіваецца на абцас.

Стаптаць набойкі.

Зрабіць новыя набойкі.

|| прым. набо́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пля́йстра ’тоненькая нітачка’ (Варл.). Няясна, магчыма, да пляйстар ’слой, пласт’ > ’тонкі слой, пласт’ > ’нітачка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нікеліро́ўка ж.

1. (действие) никелиро́вка, никелирова́ние ср.;

2. (слой никеля) никелиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)