Скаку́ха, скаку́шка ‘вавёрка’ (Касп., Сцяшк.). Укр. скаку́шка ‘тс’. Да скакаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спідо́метр, ‑а, м.

Прыбор, які паказвае хуткасць руху транспартных машын. Як толькі вырваўся [Славік] за горад, даў такі газ, што стрэлка спідометра хутка перапаўзла лічбу 100 і пачала канвульсіўны скакаць, падбіраючыся часам ажно да 120. Шамякін.

[Ад англ. speed — хуткасць і грэч. metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ránzen

vi

1) скака́ць, весялі́цца

2) спа́рвацца, злуча́цца (пра жывёл)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ду́дка в разн. знач. ду́дка, -кі ж.;

◊

пляса́ть под чью́-л. ду́дку скака́ць пад чыю́-не́будзь ду́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

spadochron, ~u

м. парашут;

skakać ze ~em — скакаць з парашутам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wywijać

незак.

1. размахваць, махаць;

2. скакаць; вытанцоўваць;

3. разгортваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

parachute​2 [ˈpærəʃu:t] v.

1. скака́ць з парашу́там

2. скі́дваць з парашу́там;

Planes parachuted food. Прадукты былі скінуты з самалёта на парашуце.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hoop [hu:p] n.

1. во́бад, абру́ч

2. абру́ч (цацка);

go/jump through (the) hoop(s) скака́ць праз абру́ч (пра жывёл у цырку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гайда́чыць ’марнатравіць, транжырыць’ (Юрч.). Відавочна, ад гайда́к ’від танца’. Першапачатковае значэнне ’танцаваць, скакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скачы́ха ‘блыха’ (ТСБМ, Нар. словатв.). Да скакаць, скочыць з суф. ‑ых(а). Параўн. скакуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)