заваява́ць сов.

1. (подчинить при помощи военных действий) завоева́ть, покори́ть;

2. перен. завоева́ть;

з. сабе́ аўтарытэ́т — завоева́ть себе́ авторите́т;

з. свабо́ду — завоева́ть свобо́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́лка ж.

1. (действие) пи́лка;

п. дроў — пи́лка дров;

2. уменьш., в разн. знач. пи́лка;

купі́ць сабе́ ручну́ю ~ку — купи́ть себе́ ручну́ю пи́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыціра́цца несов.

1. спец. притира́ться;

2. перен. притира́ться, приспоса́бливаться;

1, 2 см. прыце́рціся;

3. (делать себе притирания) притира́ться;

4. страд. притира́ться; см. прыціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усвядо́міць сов. осозна́ть, созна́ть, уясни́ть;

у. неабхо́днасць чаго́-не́будзь — осозна́ть необходи́мость чего́-л.;

у. сабе́ ўсе акалі́чнасці спра́вы — уясни́ть себе́ все обстоя́тельства де́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чеса́ться

1. (чесать себе волосы) разг. часа́цца;

2. (чесать себе какую-л. часть тела) чу́хацца;

соба́ка че́шется саба́ка чу́хаецца;

3. (зудеть) свярбе́ць;

спина́ че́шется спі́на свярбі́ць, пле́чы свярбя́ць;

4. страд. часа́цца; чу́хацца; см. чеса́ть​ 1, 2;

◊

че́шутся ру́ки ру́кі свярбя́ць;

язы́к че́шется язы́к свярбі́ць;

чеса́ть языки́ языкі́ аб зу́бы біць; зво́ды зво́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даскака́цца сов., разг.

1. (прыгая, причинить себе вред) доскака́ться, допры́гаться;

2. (пляской причинить вред) допляса́ться;

3. перен. (легкомысленными поступками навлечь на себя неприятности) допры́гаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абцяжа́рыць сов.

1. обремени́ть, отяготи́ть;

2. перен. обремени́ть, отяготи́ть; затрудни́ть, утруди́ть;

а. каго́-не́будзь кло́патамі аб сабе́ — обремени́ть (затрудни́ть) кого́-л. хло́потами о себе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяшча́ць несов.

1. (умещать в себе) вмеща́ть;

2. (помещать внутри чего-л., во что-л.) вмеща́ть; умеща́ть;

3. (помещать, располагать) умеща́ть;

1-3 см. умясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАВІ́ЛАЎ Сяргей Іванавіч

(24.3.1891, Масква — 25.1.1951),

савецкі фізік, стваральнік навук. школы оптыкаў. Акад. (1932, чл.-кар. 1931). Брат М.І.Вавілава. Скончыў Маскоўскі ун-т (1914). З 1932 дырэктар Фізічнага ін-та АН СССР, у 1932—45 навук. кіраўнік Дзярж. аптычнага ін-та (Ленінград). З 1945 прэзідэнт АН СССР. Навук. працы па фіз. оптыцы. Распрацаваў асновы тэорыі люмінесцэнцыі, вывеў адзін з яе законаў (1924; гл. Вавілава закон). З П.А.Чаранковым адкрыў Чаранкова—Вавілава выпрамяненне. Вырашыў шэраг прынцыповых пытанняў квантавай тэорыі інтэрферэнцыі, фізіял. оптыкі, паклаў пачатак развіццю нелінейнай оптыкі. Аўтар прац па філас. пытаннях прыродазнаўства і гісторыі навукі. З 1949 гал. рэдактар Вял. Сав. Энцыклапедыі. Дзярж. прэміі СССР 1943, 1949, 1951, 1952. У 1951 АН СССР устаноўлены залаты медаль яго імя ў галіне фізікі.

Тв.:

Собр. соч. Т. 1—4. М., 1952—56;

Микроструктура света. М., 1950;

Исаак Ньютон, 1643—1727. 4 изд. М., 1989.

Літ.:

Физики о себе. Л., 1990.

т. 3, с. 423

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

завоева́ть сов.

1. (подчинить при помощи военных действий) заваява́ць, мног. пазаваёўваць;

2. перен. (овладеть, приобрести) заваява́ць, здабы́ць;

завоева́ть себе́ положе́ние заваява́ць сабе́ стано́вішча;

завоева́ть сла́ву здабы́ць сла́ву.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)