паляры́метр, ‑а, м.

Спец. Прылада для вызначэння ступені палярызацыі святла, а таксама для вымярэння вугла павароту плоскасці палярызацыі святла.

[Ад лац. polaris — палярны і грэч. metréō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

У фізіцы: найменшая колькасць якой-н. энергіі.

К. энергіі.

К. святла.

|| прым. ква́нтавы, -ая, -ае.

Квантавая тэорыя.

Квантавая электроніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святловыпраме́ньванне, ‑я, н.

Выпраменьванне святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлопераламле́нне, ‑я, н.

Пераламленне святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Léuchtkraft

f - фіз. сі́ла святла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Líchtquelle

f -, -n крыні́ца святла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Líchtschimmer

m -s, - про́бліcк святла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Líchtstrahlung

f -, -en выпраме́ньванне святла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фато́н, ‑а, м.

Спец. Часціца святла.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфра́кцыя, -і, ж. (спец.).

Пераламленне светлавога праменя ў атмасферы, а таксама змена напрамку гукавых ваганняў з-за неаднароднасці асяроддзя.

Р. святла.

Р. гука.

|| прым. рэфракцы́йны, -ая, -ае.

Рэфракцыйная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)