зжава́ць, зжую, зжуеш, зжуе; зжуём, зжуяце; зак., каго-што.

1. Пажаваўшы, з’есці. Зжаваць кавалак хлеба.

2. Сапсаваць што‑н. жаваннем. Цяля зжавала рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Шоргаючы, сцерці. Сшоргаць серу з запалак.

2. Сапсаваць шорганнем паверхню чаго‑н. Сшоргаць паркетную падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак., што.

1. Адмыць (забруджанае месца).

З. пляму.

2. Сапсаваць, кепска мыючы, бялізну.

З. пляму.

З. сарочку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Занесці чым-н.

Яму ў рэчцы замыла (безас.) пяском.

|| незак. замыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

uprzykrzyć

зак. атруціць; сапсаваць; зрабіць непрыемным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апаску́джваць, апаску́дзіць

1. beschmíeren vt, besúdeln vt;

2. (сапсаваць) verdérben* vt, beschädigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сшо́ргаць разм

1. (сапсаваць паверхню) zerkrátzen vt;

2. (сцерці) ábreiben* vt, zerréiben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Перака́за ’перашкода, замінка, цяжкасць’ (Гарб., Нас.), перака́зіць ’сапсаваць; перашкодзіць’ (Нас.). Да ка́зіць ’псаваць, шкодзіць’ (гл.), магчыма, пад уплывам польск. przekaza ’перашкода’, przekazić ’перашкодзіць; перапыніць (пры размове)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зняве́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Нанесці каму‑, чаму‑н. фізічныя пашкоджанні; пакалечыць. Твар цяжка было разгледзець, так яго знявечылі фашысты перад павешаннем. Новікаў. // Нанёсшы значныя пашкоджанні, давесці да непрыгоднасці, сапсаваць (пра рэчы, прадметы). Даніла даўно пайшоў пехатою да тых далёкіх непраходных хмызоў, якія сваёй дрыгвою зусім знявечылі канал. Пестрак. // перан. Зрабіць дрэнны ўплыў; сапсаваць. Знявечыць душу. Знявечыць жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збло́ціць, зблочу, зблоціш, зблоціць; зак., што.

Абл. Сапсаваць, зглуміць. Многа зблоціла, пад’ела І магла б ісці дадому, Ды па свінскай завядзёнцы Завалілася ў салому. Дзеружынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапсава́ны

1. испо́рченный; повреждённый;

2. испо́рченный, расша́танный, расстро́енный;

3. испо́рченный;

4. испо́рченный;

5. изуро́дованный;

1-5 см. сапсава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)