kin

[kɪn]

1.

n.

1) род -у m.; сям’я́ f., ро́дныя, pl. of ро́дны -ага m., ро́дная f.

2) ро́дныя, сваякі́ (па крыві́ ці праз жані́мства); радня́ f.

2.

adj.

ро́дны, свая́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зара́начка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Нар.-паэт. Памянш.-ласк. да заранка ​1. Ты не згаснеш, ясная зараначка, Ты яшчэ асвеціш родны край. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнега́цтва, ‑а, н.

Учынак, паводзіны рэнегата; здрада, адступніцтва. У другім вершы — пафаснае асуджэнне паэтам здрадніцтва, рэнегацтва тых, што забылі родны край, «адракліся, прадалі і аддалі ў палон». Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаваро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скаварады. А для дзяцей найбольша свята Абы наесціся багата. І звон аб прыпек скавародны, Так блізкі сэрцу, так ім родны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pokrewny

pokrewn|y

родны; сваяцкі;

języki ~e — роднасныя (блізкія) мовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rodzinny

rodzinn|y

1. сямейны;

życie ~e — сямейнае жыццё;

zasiłek ~y — дапамога па доглядзе дзіцяці;

2. родны;

kraj ~y — родная старонка, родны край

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

backyard [ˈbækjɑ:d] n.

1. BrE двор або́ садо́к за до́мам; за́дні двор

2. AmE газо́н за до́мам

♦

one’s own backyard ро́дныя мясці́ны, ро́дны кут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

väterlich

a бацько́ўскі

die ~e Schólle — ро́дны куто́к, бацько́ўскі дом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Élternhaus

n -es, -häuser

1) дом бацько́ў

2) ро́дны [бацько́ўскі] дом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

stámmverwandt

a

1) аднапляме́нны; ро́дны, свая́цкі

2) грам. адно́й асно́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)