adulterate

[əˈdʌltəreɪt]

1.

v.t.

падме́шваць; фальшава́ць (няя́каснымі даме́шкамі); разво́дзіць

adulterate milk with water — разьве́сьці малако́ вадо́ю

2. [əˈdʌltərət]

adj.

падро́блены, сфальшава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánbauen

vt

1) урабля́ць (поле); разво́дзіць; выро́шчваць

2) (an A) прыбудо́ўваць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каніце́ль

(фр. cannetille)

1) вельмі тонкая металічная нітка для вышывання;

2) перан. нудная, зацяжная справа, валакіта (напр. разводзіць к.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

разво́дзіцца несов.

1. (размножаться — о растениях, животных и т.п.) разводи́ться, плоди́ться;

2. (расторгать брак) разводи́ться;

3. (растворяться) разводи́ться;

4. страд. разводи́ться; плоди́ться; разбавля́ться; разнима́ться; см. разво́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flatten

[ˈflætən]

v.

1) сплю́шчваць (-ца), рабі́цца пляска́тым, плю́шчыць

2) спыня́цца, суніма́цца (пра ве́цер)

3) распрасо́ўваць, распро́стваць

4) разво́дзіць (фа́рбу, е́жу, віно́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пры́пахань ’здабытак’ (ТС). Да паха́ць ’разводзіць, атрымліваць’ (ТС). Сюды ж, безумоўна, ст.-бел. (зямля) на пры́паш ’зямля, якую можна дадаць да раллі, што ўжо апрацоўваецца’ (Даўгяла, Наш край, 1927, 1, 26). Рус. дыял. припа́х, при́пашь, припа́шек ’дадатковы (да надзелу) участак зямлі; прыараны да поля ўчастак цаліны’. Дэрываты ад *прыпахаць ’прыараць’ < пахаць (гл.) з рознымі суфіксамі: ‑ань (гл. аб гэтым суф. Карскі 2-3, 27), ‑ь (прыпаш).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хлыст ​1, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Ствол спілаванага дрэва з неадсечанай верхавінай, ачышчаны ад сукоў. Як і раней, жыццё кіпела на беразе і ў лесе: на прарабскіх лесасечных участках валілі дрэвы.. і вывозілі хлысты да эстакад. Карамазаў.

хлыст ​2, ‑а, М ‑сце, м.

Сектант, паслядоўнік хлыстоўства.

хлыст ​3, ‑а, М ‑сце, м.

Разм. Тое, што і хлюст. Хлыст жаўтароты пра бацькоў Разводзіць тары-бары. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тарандзі́ць ’тарахцець; балбатаць, балабоніць’ (паст., Сл. ПЗБ), ’балбатаць хутка, не змаўкаючы’ (ашм., Стан.), тарандзі́ці ’трашчаць; несці лухту’ (Чэрн.), таранді́ты ’балбатаць’ (брэсц., Нар. лекс.; Сл. Брэс.), ’трашчаць, стракатаць, адстукваць’ (Клім.). Параўн. укр. дыял. таранді́ти ’балбатню разводзіць, балбатаць’, тиринді́ти ’тс’, рус. дыял. та́рандать, тыранда́ть ’трашчаць’, ’скрыпець, гаварыць пустое’, чэш. trandati ’балбатаць’. Гукапераймальныя ўтварэнні (Фасмер, 4, 21; ЕСУМ, 5, 571; Махэк₂, 649: вытворныя ад зыходнага *tratoriti з новым фармантам ‑ndati), гл. тараторыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gallery [ˈgæləri] n.

1. галерэ́я; за́ла;

an art/a pic ture gallery маста́цкая/карці́нная галерэ́я

2. the atre галёрка; балко́н

3. кры́ты цір

4. што́льня, штрэк

♦

play to the gallery шука́ць та́ннай папуля́рнасці; разво́дзіць дэмаго́гію

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цырымо́нія

(лац. caeremonia)

1) прыняты парадак правядзення якога-н. абраду, урачыстасці (напр. шлюбная ц.);

2) мн., перан. умоўнасці ў паводзінах, манернасць (напр. не будзем разводзіць цырымоніі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)