ра́да ж.

1. (настаўленне, павучанне) Rat m -(e)s, -schläge; Rátschlag m -(e)s, -schläge;

прасі́ць ра́ды um Rat frágen [bítten*], éinen Rat erbítten*;

2. (калегіяльны орган) Rat m -(e)s, Räte;

вайско́вая [вае́нная] ра́д Kríegsrat m;

педагагі́чная ра́д pädagógischer Rat;

кансультацы́йная ра́д Béirat m;

Ра́да Бяспе́кі (ААН) Sícherheitsrat (der ÚNO)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

line​2 [laɪn] v.

1. абіва́ць, абшыва́ць знутры́; высціла́ць чым-н.;

Her coat was lined with silk. Яе паліто было на шоўкавай падкладцы/падбіўцы.

2. выстро́йвацца ў рад, лі́нію; цягну́цца ўздоўж;

Thousands of people lined the streets of the capital. Тысячы людзей стаялі ўздоўж вуліц сталіцы.

♦

line one’s own pockets разбагаце́ць

line up [ˌlaɪnˈʌp] phr. v. ста́віць; станаві́цца; выстро́йваць у рад;

Line up, everybody! Станьце ўсе ў рад!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ланцу́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Рад аднолькавых металічных звёнаў, паслядоўна злучаных адно з адным.

Л. якара.

2. перан. Суцэльны рад, сукупнасць чаго-н.

Л. людзей.

Горны л.

3. перан. Лінія байцоў, размешчаных на пэўнай адлегласці адзін ад аднаго.

Бегчы ланцугом (прысл.).

4. Устройства з шэрагу злучаных між сабой элементаў, якія ўтвараюць суцэльную лінію (спец.).

Электрычны л.

◊

Як з ланцуга сарваўся (разм.) — пра нястрыманага, злога чалавека.

|| памянш. ланцужо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м. (да 1—3 знач.).

|| прым. ланцу́жны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Л. сабака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

file​3 [faɪl] n. рад, шарэ́нга, кало́на (людзей)

♦

in single file адзі́н за адны́м, адзі́н за другі́м, гу́жам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паката́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Кахаць некаторы час. Пакатаць на трактары Кожны хлопца рад. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмабатарэ́я, ‑і, ж.

Рад тэрмаэлементаў, злучаных паслядоўна і паралельна для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паша́рак ’рад, парадак’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Да шар ’рад’ (гл.). Утворана паводле мадэлі парадак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стара́цца несов.

1. стара́ться, усе́рдствовать;

с. з усі́х сіл — стара́ться изо все́х сил;

2. (стремиться, пытаться что-л. сделать) стара́ться, норови́ть;

гусь ~ра́ецца ўшчыпну́ць — гусь стара́ется (норови́т) ущипну́ть;

◊ рад с.! — рад стара́ться!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГРАД,

пазасістэмная метрычная адзінка плоскага вугла, роўная 1/100 прамога вугла. Мае таксама назву гон. Пазначаецца ...​g, 1​g = 0,0157 рад = 0,900°. Гл. таксама Градус.

т. 5, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

анфіла́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Доўгі рад пакояў, у якіх дзверы размешчаны па адной прамой лініі.

[Фр. enfilade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)