гукара́д, ‑а, М ‑дзе, н.

Рад музыкальных гукаў, размешчаных у якой‑н. паслядоўнасці. Натуральны гукарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)