пыламе́р, ‑а, м.

Прылада для вымярэння запыленасці паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыхлі́цель, ‑я, м.

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыло́, нескл., н.

Уст. Прылада для пісьма; пяро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маты́ка, -і, ДМ -ты́цы, мн. -і, -ты́к, ж.

Ручная земляробчая прылада для рыхлення глебы, акучвання раслін.

|| прым. маты́чны, -ая, -ае.

Матычнае земляробства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дамкра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для пад’ёму цяжару на невялікую вышыню.

Рэечны д.

Гідраўлічны д.

|| прым. дамкра́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

біно́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

Ручная аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў.

Тэатральны б.

Палявы б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акуля́ры, -аў.

Аптычная прылада з дзвюх лінз, якая служыць для выпраўлення недахопаў зроку або засцярогі вачэй ад пашкоджання.

А. для блізарукіх.

Сонцаахоўныя а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пры́нтар, -а, мн. -ы, -аў м.

Перыферыйная прылада камп’ютара, прызначаная для пераводу тэксту або графікі на фізічны носьбіт; друкарка.

|| прым. пры́нтарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кронцы́ркуль, ‑я, м.

1. Прылада для чарчэння ў выглядзе спружыннага цыркуля, ножкі якога разводзяцца вінтом.

2. Прылада ў выглядзе цыркуля з доўгімі выгнутымі ножкамі для вымярэння дэталей.

[Ням. Kronzirkel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуказдыма́льнік, ‑а, м.

Прылада для ўзнаўлення гукавога запісу; адаптар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)