uncomplicated [ʌnˈkɒmplɪkeɪtɪd] adj. несклада́ны; незаблы́таны, про́сты;

have an uncomplicated life жыць про́ста

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Про́ставар ’вакса’ (Касп.). Утварэнне ад кораня прост‑ (гл. просты) і вар, якое, мусіць, як і ў рус. вар, мае тут значэнне ’шавецкая смала’. Просты, магчыма, меў значэнне ’самаробны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Prímzahl

f -, -en матэм. про́сты лік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schmúcklos

a про́сты, стро́гі, без аздо́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

babyish [ˈbeɪbiɪʃ] adj. derog. дзіця́чы, про́сты;

It’s a babyish problem. Гэта дзіцячая праблема.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hoi polloi [ˌhɔɪpəˈlɔɪ] n. the hoi polloi derog. ма́сы, про́стыя лю́дзі, про́сты наро́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радавы́², -а́я, -о́е.

1. Які нічым не вызначаецца сярод іншых; просты, звычайны.

Р. работнік.

Р. член арганізацыі.

2. Які не належыць да каманднага, начальніцкага складу.

Р. баец.

3. у знач. наз. радавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Тое, што і салдат (у 1 знач.).

Гвардыі р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гапластэ́ль

(ад гр. haploos = просты + stele = слуп)

самы просты тып будовы асявога цыліндра сцябла раслін, які сустракаецца ў выкапнёвых раслін і некаторых папарацепадобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прасце́йшы, ‑ая, ‑ае.

1. Выш. ст. да прым. просты (у 2 знач.).

2. у знач. наз. прасце́йшыя, ‑ых. Тып аднаклетачных жывёлін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрэстаматы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрэстаматыі, які з’яўляецца хрэстаматыяй. Хрэстаматыйны матэрыял. // Такі, як у хрэстаматыі; вельмі просты. Хрэстаматыйная дакладнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)