Перахожы (піряхо́жый) ’мінак, прахожы’ (Мік., Нас.), перахажа́ць ’пераходзіць з месца на месца; праходзіць’, перахажа́лы, пераходны ’які праходзіць побач’ (Нас.), рус. смал. перехо́жий. Калька з рус. прохожий ’тс’, параўн. ст.-бел. переходень (XVII ст.) і проходень ’тс’, а таксама адпаведнік рус. перехожий (“калики перехожие”) — хаджа́лы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жаратру́бны, ‑ая, ‑ае.

Які награваецца гарачым газам, што праходзіць па жаравых трубах (пра паравы кацёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння колькасці і расходу газу, які праходзіць цераз газаправодную трубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылётны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які праходзіць навылёт, навылётны. Вылётнай ранейшай мяжы пад.. [дзічкаю] не было. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінішо́р, ‑а, м.

Спартсмен (лыжнік, веласіпедыст і інш.), які асабліва хутка праходзіць канечны адрэзак шляху.

[Англ. finish — заканчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

практыка́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая праходзіць практыку (у 3 знач.), рыхтуючыся да дзейнасці ў якой-н. галіне.

|| ж. практыка́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. практыка́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працо́ўны, -ая, -ае.

1. гл. праца.

2. Заснаваны на выкарыстоўванні працы.

Працоўнае выхаванне.

3. Які жыве заробкам ад сваёй працы.

Працоўныя класы грамадства.

4. Набыты працай.

Працоўныя даходы.

5. Які праходзіць у працы.

П. дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлюзава́цца, ‑зуецца; незак.

1. Праходзіць, праплываць праз шлюз, шлюзы (у 1 знач.).

2. Зал. да шлюзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hindúrchgehen

* vi (s) прахо́дзіць (наскро́зь)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пазашко́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, праходзіць не ў школе; які існуе акрамя школы. Пазашкольная работа. Пазашкольныя ўстановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)