нако́льнік, ‑а, м.
Разм. Гарэза, свавольнік. Баяўся поп і другога: Андрэй са сваімі накольнікамі мог падпільнаваць яго і вынесці .. без споднікаў. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доўгавало́сы, ‑ая, ‑ае.
З доўгімі валасамі. — Аднойчы заходзіць у цырульню поп і садзіцца да мяне. Самы сапраўдны доўгавалосы бацюшка з барадой. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mniszek
м. бат. дзьмухавец; папок; поп, багаткі (Taraxacum L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пападдзя́, ‑і, ж.
Разм. Жонка папа. Янка адказаў усё ў тым жа тоне: — Каму падабаецца поп, каму пападдзя, а каму папова дачка. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрысці́ць несов.
1. в разн. знач. крести́ть;
2. перен., разг. (бить) хлеста́ть;
◊ не дзяце́й х. — (каму з кім) не дете́й крести́ть (кому с кем);
шалёны поп хрысці́ў — шально́й поп крести́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмо́ўнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць адмоўнага. У гэтым рамане паказан таксама поп, але ён паказан як жывы чалавек, з усімі сваімі адмоўнасцямі і дадатнасцямі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Напапа́ ’вертыкальна’ (Яўс.), па рари ’тс’ (Пятк.), напопи ’стаймя’ (ТС). Са спалучэння *на nona, дзе назоўнік суадносяць з поп ’святар’ і ’цурка ў гульні, якую збіваюць палкамі’ (Фасмер, 3, 327).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
відэаклі́п
(ад відэа- + клігі)
тэлевізійны рэкламны ролік — эстрадная поп- або рок-песня, якая суправаджаецца разнастайнымі адлюстраваннямі на экране.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паніхі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Царкоўная служба па нябожчыку. Мясцоваму папу прапанавалі справіць паніхіду.. Гугнявы поп пачаў маліцца за рабоў божых. Новікаў.
•••
Грамадзянская паніхіда — жалобны мітынг.
[Ад грэч. pannychis — усяночная.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́цюшка, ‑і, м.
Разм. Поп. Высокі бацюшка ў блішчастай расе, з вялікім крыжам на грудзях і рыжай, шырокай, як плаха, барадою трымаў за руку свайго сынка. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)