czynsz, ~u

м.

1. уст. чынш; арэндная плата;

2. плата (кватэрная);

czynsz lokatorski — кватэрная плата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

royalty [ˈrɔɪəlti] n.

1. прадстаўнікі́ карале́ўскай сям’і́

2. pl. royalties а́ўтарскі ганара́р, адлічэ́нні а́ўтару

3. pl. royalties пла́та за пра́ва распрацо́ўкі не́траў;

oil royalties пла́та за пра́ва здабы́чы на́фты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паміну́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вылічваецца, падлічваецца па мінутах. Памінутная плата за тэлефонныя перагаворы.

2. Часты, бесперапынны. Памінутныя выклікі да тэлефона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арэ́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Часовае карыстанне нерухомай маёмасцю на дагаворных асновах.

2. Плата за карыстанне маёмасцю. Плаціць арэнду.

[Польск. arenda з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. даплачваць — даплаціць.

2. Дадатковая плата. Атрымаць даплату за звышурочную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнагаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Плата, дар за якія-н. заслугі і пад.

Грашовая ў.

2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые-н. заслугі.

Высокая ўрадавая ў.

|| прым. узнагаро́дны, -ая, -ае.

У. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вознагражде́ние ср.

1. (действие) узнагаро́джанне, -ння ср.; неоконч. узнагаро́джванне, -ння ср.;

2. (награда) узнагаро́да, -ды ж.; (плата) пла́та, -ты ж.; (благодарность) аддзя́ка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцье́ма, ‑ы, ж.

Дадатковая плата, якая выплачваецца з чыстай прыбылі вышэйшым служачым і кіраўнікам банкаўскіх, прамысловых і гандлёвых фірмаў у капіталістычных краінах.

[Фр. tantiéme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаме́нт

(іт. pagamento)

плата наяўнымі грашыма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

франкіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. франкаваць.

2. Плата за перавозку і дастаўку паштовых адпраўленняў, грузаў, унесеная наперад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)