1) вывядзенне з нядзейнага стану ў дзейны, узмацненне дзейнага стану;
2) перавод малекул у стан, пры якім яны хутчэй уступаюць у хімічныя рэакцыі;
3) спецыяльная апрацоўка дрэўнага вугалю і іншых порыстых цел для павелічэння іх здольнасці ўбіраць газы, вадкасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
грашо́вы Geld-, géldlich; Währungs-;
грашо́вая рэфо́рма Währungsreform f -, -en;
грашо́вая адзі́нка Währungseinheit f -, -en;
грашо́выя сро́дкі Záhlungsmittel pl;
грашо́вы пераво́д Géldanweisung f -, -en;
грашо́вы знак Banknóte f -, -n, Géldschein m -(e)s, -e;
грашо́вы стано́к Nótenpresse f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Праду́ха1, праду́шына продух(ы) ’адтуліна для выхаду паветра, дыму’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сцяшк. Сл., Др.-Падб., Гарэц., Клім.), ’перавод дыхання; адпачынак’ (Нас.), ’прамежак паміж печчу і сцяной’ (чэрв., Сл. ПЗБ), ’палонка’ (Сл. ПЗБ), праду́хавіна ’адтуліна ў лёдзе, палонка’ (Нас.), праду́хліна ’адтуліна ў балоце’ (Касп.), ’багністае месца’ (Сл. ПЗБ), пра́душнік (у фундаменце) ’душнік’ (Мат. Гом.), про́дух, про́духа ’прадушына’ (Сл. ПЗБ, ТС), про́духа ’адтуліна’ (Сцяшк. Сл., Сл. Брэс.). Рус.про́дух ’адтуліна для выхаду паветра, дыму, комін’, проду́шина ’палонка; адтуліна ў лёдзе, каб рыба не задыхнулася’, укр.проду́хвина, проду́ховина ’прадуха; палонка’, чэш.průduch ’прадуха’, балг.продух ’прадзіманне’. Звязана з ду́х у значэнні ’паветра’; Махэк₂ (133) звязвае з *duchъ ’дух; душа нябожчыка’, быццам бы адтуліна ў коміне прызначалася для выхаду душ памерлых, але гэта, відаць, залішняе тлумачэнне. Гл. яшчэ здуха.
Праду́ха2, прадо́ха ’пралля’ (ТС). Да праду, прасці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Séndung
f -, -en
1) пасы́лка; адпраўле́нне, пашто́вы пераво́д
2) (радыё)перада́ча
éine ~ auf Wéllenlänge … Méter — перада́ча на хва́лях … ме́траў
3) мі́сія, даручэ́нне
4) па́ртыя (тавараў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Umstellung
IÚmstellung
f -, -en
1) перастано́ўка
2) перабудо́ва, пераключэ́нне, пераво́д (auf А – на што-н.)
2) матэм. падстано́ўка
II Umstéllung
f -, -en ачапле́нне, акружэ́нне, абла́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перапіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак.
1.што. Напісаць якое‑н. слова, тэкст нанава, яшчэ раз. Перапісаць рукапіс. Перапісаць сачыненне.// Зрабіць копію з якога‑н. тэксту; спісаць. Перапісаць верш з кнігі ў альбом.// Перапрацаваўшы, напісаць нанава, інакш. Ён [А. Маўзон] фактычна перапісаў усю п’есу, у выніку чаго ўдасканаліўся не толькі вобраз Заслонава, але і вобразы яго бліжэйшых паплечнікаў і сяброў.Рамановіч.
2.каго-што. Скласці спіс, рэестр каго‑, чаго‑н.; запісаць усіх, многіх або ўсё, многае. Перапісаць прысутныя. Перапісаць інвентар.
3.што. Аформіць, перааформіць дакумент на перадачу або перавод чаго‑н. каму‑н. другому. Перапісаць маёмасць на сына. □ [Пятро:] — Цікава, ці перапісаў стары дом на Васіля?Даніленка.
4.чаго. Напісаць многа або многім. Упершыню за два гады сказаў [пра каханне], хоць пісем перапісалі, хоць паперы звялі мы — вазы!Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трансфе́рт
(фр. transfert, ад лац. transferre = пераносіць, пераводзіць)
1) фін.перавод замежнай валюты або перадача золата з адной краіны ў другую;
2) юр. перадача права ўладання імяннымі каштоўнымі паперамі (акцыямі) адной асобы другой, якая ажыццяўляецца, як правіла, з дапамогай індасамента;
3) абмен насельніцтвам паміж дзяржавамі на падставе міжнароднага пагаднення, аўтаматычнае змяненне грамадзянства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
transfer
[trænsˈfɜ:r]1.
v.t.
1) перадава́ць (маёмасьць)
2) пераво́зіць; перано́сіць; перамяшча́ць
3) калькава́ць, пераво́дзіць (малю́нак)
4) пераво́дзіць (у і́ншую шко́лу, на і́ншую пра́цу)
5) пераво́дзіць (гро́шы праз банк)
2.
v.i.
перасяда́ць, рабі́ць пераса́дку
3.[ˈtrænsfɜ:r]
n.
1) Law перада́ча f.; дакумэ́нт перада́чы
transfer of authority — перада́ча паўнамо́цтва
2) пераво́дны малю́нак
3) пераса́дка f.
4) пераса́дачны квіто́к
5) пераво́д(гро́шай)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)