усце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; зак., каго (што).

Выклікаць у каго-н. пачуццё задаволенасці, радасці; супакоіць.

Навіна ўсцешыла чалавека.

У. брата добрым словам.

|| незак. усце́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самаўлюбёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан самаўлюбёнага. Пачуццё самаўлюбёнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

справядлі́васць ж., в разн. знач. справедли́вость;

с. учы́нку — справедли́вость посту́пка;

пачуццё ~ці — чу́вство справедли́вости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

intuitive [ɪnˈtju:ɪtɪv] adj.

1. інтуіты́ўны (пра думку, пачуццё)

2. прадба́члівы (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guilt [gɪlt] n. (about) віна́; вінава́тасць;

a sense of guilt пачуццё віны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

void​1 [vɔɪd] n.

1. fml пачуццё пустаты́, спусто́шанасць;

There was an aching void in her heart. Яе ахапіла пакутлівае пачуццё пустаты.

2. fml пустата́, ва́куум; пусто́е ме́сца, прага́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ло́каць, ло́кця, мн. ло́кці, ло́кцяў, м.

1. Месца згібу рукі, дзе злучаецца плечавая косць з касцямі перадплечча.

Узяць за л.

Блізка л., ды не ўкусіш (прыказка).

2. Старадаўняя мера даўжыні, роўная прыблізна 0,5 м.

◊

Кусаць (сабе) локці — шкадаваць аб чым-н. упушчаным, непапраўным.

Пачуццё локця — пачуццё сяброўства і ўзаемнай падтрымкі.

|| прым. ло́кцевы, -ая, -ае (да 1 знач.) і лакцявы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абаро́ненасць ж (пачуццё бяспекі) Gebórgenheit f -, Gebórgensein n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нязна́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Не бачаны раней, невядомы; нявывучаны.

Н. край.

Н. маршрут.

2. Такі, якога не давялося перажыць, зведаць; нязведаны.

Нязнанае пачуццё.

|| наз. нязна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аку́сма

(гр. akusma = пачуццё)

лінгв. слыхавое ўяўленне аб гуку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)